Niet overal door mijn Nederlandse medejournaille serieus genomen, maar wie af en toe op internet is, ziet dat het hard gaat met burgerjournalistiek.
Waar dan? Kijk eerst en altijd naar Amerika, want daar ontstaan dat soort dingen, om vervolgens via Engeland naar Europa over te waaien. En niet denken dat het, als het hier gearriveerd is, allemaal wel mee zal vallen, want het gaat nooit meer over, burgerjournalistiek.
U bromt: ‘Die miljoenen weblogs stellen niks voor, slechts door de webmaster zelf regelmatig bezochte dagboeken, laatste postings geplaatst in 2001 of 2002’. Dat kan vaak kloppen, maar daar gaat het niet om. Het gaat om de initiatieven die wél slagen, waar het wél werkt, met vernietigende gevolgen voor de gevestigde media, of het nou om radio, televisie, tijdschrift of dagblad gaat.
De vraag is wat we ermee gaan doen, en de opties variëren van negeren tot samenwerken, of zelf beter doen. Terwijl uitgeverijen in Nederland werkgroepen oprichten, die ooit met aanbevelingen en analyses komen, bloeit op internet het ene na het andere initiatief. Ga naar Google en tik Scoopt, Spy Media, Flickr of Buzznet in.
Kijk, dat is nou georganiseerde burgerjournalistiek, en het gaat hárd. Scoopt is een online in- en verkoopbureau dat content, geproduceerd en aangeboden door amateurs, aan professionele afnemers levert. Spy Media is een digitale vismijn, die foto’s, video, podcasts, teksten en commercials inkoopt, aanbiedt, veilt, slijt, doorjast, blogt, doorberekent, en, niet het onbelangrijkste, uitbetaalt.
Flickr en Buzznet zijn voorboden van wat komen gaat: de redacties van de toekomst. Tagging is het toverwoord. Via tagging zoeken redacteuren straks in een allesomvattende database naar verse content, gemaakt door amateurs én professionals, naar tekst én (bewegend) beeld. Op het moment dat er ergens iets aan de hand is, exploderen tags en aanbod. Het bieden kan beginnen. De eindredacteur van morgen is een inkoper op de afbeelding tekst en beeld.