Mijn favoriete televisiezenders zijn BBC 1, 2 en 3, Discovery Channel, National Geographic en Animal Planet.
Ik heb een schotel of digitaal pakketje overwogen, maar het gevaar is dat ik hele nachten naar de Major League Baseball ga zitten koekeloeren, dus beter van niet.
De vaderlandse publieken ontvangen mij zelden en de commerciëlen ken ik slechts van naam.
Als late zapper passeer ik ze weleens op weg van de Beeb (kanaal 7, 8 en 9) naar mijn drie andere verslavingen op kanaal 19, 20 en 21. Ik verbaas me dan altijd over die (half)naakte meiden die in hun eigen borsten zitten te knijpen, terwijl ze hun gebotoxte lippen naar de camera tuiten.
Je zou jezelf voor minder definitief tot onthouding of herenliefde bekeren. Mijn onkunde van de Nederlandse televisie heeft één groot voordeel; ik ken nauwelijks bekende Nederlanders. Ik wist niet beter of Frits Spits was de dj bij de Vara die dertig jaar geleden in mijn eerste diesel tijdens de avondspits uit de Becker Mexico daverde.
Ik vermoedde daarom dat achter de naam van de auteur, die zo onbeschoft behandeld zou zijn door ene Matthijs van Nieuwkerk (ik zou niet weten hoe die eruit ziet) wellicht het junior – of neefje van – vergeten was.
Verrek, hij blijkt dezelfde te zijn! Het conflict is me niet helemaal duidelijk, maar het ene ego blijkt op de tenen getrapt door het andere, omdat het andere te weinig vroeg over het boek dat het ene geschreven had.
Of zoiets. Het zou zomaar kunnen dat ik iets belangrijks gemist heb, maar dat gevoel heb ik gelukkig niet.