Artikel 147 verdwijnt eindelijk uit het Wetboek van Strafrecht, maar daarvoor in de plaats wordt artikel 137 gewijzigd.
Hoe, dat weten we nog niet precies, maar als u, net als ik, geen geloof aanhangt, of een religie die niet onder de christelijk/joodse traditie valt, let dan op uw zaak.
Waar het om gaat: vloeken, godslastering. Dat mag niet volgens artikel 147, al werd zelfs Gerard van het Reve in 1968 door de Hoge Raad vrijgesproken nadat hij God had beschreven als een ezel waarmee hij geslachtsgemeenschap had. Daarna is het in het kader van 147 nooit meer tot een veroordeling gekomen, al werden er nogal wat zaken aangespannen. Zoals door SGP-jongeren die Madonna (what’s in a name?) gestraft moest worden omdat ze tijdens een optreden wijdbeens aan een kruis ging hangen, een doornen kroon op haar kop. Maar pas op: als het aan minister Hirsch Ballin ligt, wordt in artikel 137 geregeld dat het krenken van iemands religieuze gevoelens gelijkgesteld wordt aan het beledigen van iemand zonder gelovige levensovertuiging.
Waarmee artikel 147 in monstrum 137 gereïncarneerd wordt. Was ik jong en wist ik nog niet wat ik wilde: rechten studeren.
Kredietcrisis of niet, als Hirsch Ballin zijn zin krijgt, breken gouden tijden aan voor advocaten die zich specialiseren in de medemens met smalle rug, dunne huid en lange tenen.
Als 137 heelhuids door de Kamers komt, staat alleen al voorgaande zin garant voor minstens drie rechtszaken; alle smalle ruggen, dunne huiden en lange tenen, die zich beledigd voelen. Je zou er bijna van gaan vloeken.