Zomaar een reden om weer PvdA te gaan stemmen: staatssecretaris Frank Heemskerk verlost ons van de telefoonhorzels. Die jongens en meisjes, soms beleefd en vriendelijk, maar helaas maar al te vaak irritant opdringerig, die ons dingen proberen aan te smeren.
Meestal melden ze zich tussen de soep en de aardappelen, of tijdens de openingstune van het Acht Uur Journaal.
Dezer dagen gaat het om goedkopere of groenere energie en proefabonnementen. Voordeel van de kredietcrisis: al een tijd niet meer lastiggevallen door effectenboeren die me hemelse rendementen voorspiegelen als ze mijn geld mogen beleggen.
Hoe zo’n gesprek verloopt, hangt van de stand van mijn petje af. Tref ik aan het eind van een dag vol gezanik op de krant een toontje dat me niet aanstaat, dan zijn de rapen gaar.
Op een poeslief toontje zeg ik: ‘Momentje, even de radio zachter zetten’, om verder te gaan waar ik mee bezig was. Dat werkt, al duurt het soms een minuutje eer tuut-tuut uit de hoorn klinkt.
Dankzij de handtekening van Heemskerk, gezegend en geprezen, onder een convenant met de telemarketeers, zijn we er voortaan vanaf. Surf stante pede naar www.bel-me-niet.nl en het komt goed.
Zou het?
Digitale schade en schande uit het verleden maakt me achterdochtig: die website ziet eruit als een malafide verzamelaar van adressen en telefoonnummers. Heeft Heemskerk zich door die digitale tollenaars in het pak laten steken, of niet?
Weet u wat; probeert u het zelf eens en laat me over een week of zes weten of u er echt vanaf bent.