Geen twijfels meer over België, na een gezellige persconferentie in de knusse brouwerij van De Koninck, midden in Antwerpen. Er moeten nog wat vlekjes weggepoetst worden tussen Vlamingen en Walen, maar dat komt goed. Of niet, en dan is er ook niets aan de hand.
Zolang ze bestaan knokken ze elkaar de kotten uit over taal en nog wat, struikelen er kabinetten, en staan ze weer op.
Het hoort er gewoon bij. Vlaams of Waals: alle Belgen hebben meer talent om van het leven te genieten dan hun noorderburen.
Neem die persconferentie. Onbestaanbaar in Nederland dat vier brouwerijen met de Dienst voor Toerisme vier bierroutes voor fietsers samenstellen. Drie door het Vlaamse land, een dwars door de stad.
Al zal hier misschien een VVV zijn die een rondleiding bij Brand of een kopje koffie bij een abdij suggereert. Maar het is niet te vergelijken met de manier waarop ze dat in België aanpakken.
In het hol van De Koninck proost de directeur van Duvel op een route: ‘Precies 36 kilometer lang. Maar let op, dat is geen toeval, daar is over nagedacht. U mag onderweg zesmaal aanleggen voor een Duvel, dat maakt een mooie marathon.’
Wie in Nederland zoiets verzint krijgt te maken met Klink én Rouvoet, de ANWB, de Consumentenbond, de Anonieme Alcoholisten, politie en justitie, de Bond van Bezorgde Ouders, het RIAGG, de pastoor, de dominee en de SP.
Zo niet in België. Om elf uur ‘s morgens arriveren de dienbladen met prachtige kazen, Duveltjes en Bollekes. Laat ze maar schuiven, die Belgen. Kunnen we hier nog een hoop van leren.

Zie ook: Op een Bolleke of een Duvel de Belgische fietspaden op.