De clou ben ik vergeten, maar als ik iets over de mannelijke besnijdenis hoor, moet ik aan Max Tailleur denken. De onsterfelijke Joodse Amsterdammer die met zijn linkeroog in zijn rechterbroekzak keek en daar zelf grappen over maakte.
Een ervan ging over een andere Jood die door een rabbi met een kartelschaar besneden was en daarom achterstevoren over zijn linkerschouder in het urinoir moest mikken.
Of zoiets.
Mijn probleem is het gelukkig niet, maar het blijkt een serieuze zaak: artsenorganisatie KNMG wil het besnijden van minderjarige jongens krachtig gaan ontmoedigen.
Dat standpunt is alleen al vanwege het belangrijkste argument te billijken: een kind kan zoiets zelf niet besluiten. De keus zou aan de meerderjarige overgelaten moeten worden. Al was het maar omdat het afknippen van je voorhuid onherroepelijk is.
In Amerika wordt volop besneden in niet-Joodse of Arabische kringen. De ingreep zou infecties en zelfs kanker kunnen voorkomen. Klinkklare nonsens volgens het KNMG, zolang je het boeltje iedere dag schoonpoetst.
Bovendien is er een verhoogd risico op nare effecten na de ingreep. Bloedingen, infecties, plasbuisvernauwingen en paniekaanvallen, en als het helemaal fout gaat zelfs penisamputaties.
Net als ik zullen de meeste mannelijke lezers nu de benen samenknijpen en onze zegeningen tellen.
Terug naar Max Tailleur, die het bij leven en welzijn oneens zou zijn met het artsengenootschap: Het is een blijk van zelfvertrouwen dat Joden van een pasgeboren jongetje iets afhalen zonder dat ze weten hoe groot het wordt.