Zou Maxime Verhagen de afgelopen week elke nacht wakker hebben gelegen van WikiLeaks? Vanwege partij en geloofsovertuiging gebonden aan de tien geboden en volgens het negende mag je niet liegen.
Maar als minister van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie kan hij moeilijk iets positiefs zeggen over WikiLeaks.
Tot overmaat van ramp kan iedereen op WikiLeaks lezen dat Amerika hem ziet als een goede vriend en een betrouwbare partner. Dat idee bevestigen, is net zo lastig als het ontkennen. Een duivels dilemma, maar Maxime komt er wel uit: die lult alles recht wat krom is en als het moet andersom.
WikiLeaks?
Ik vraag me af of de wereld erop vooruitgaat als iedereen altijd de waarheid vertelt. Misschien is de wereldvrede, net zoals in de meeste huwelijken, alleen maar te bereiken via zorgvuldige diplomatie.
Geen idee hoe u de boel thuis bij elkaar houdt, maar als ik altijd zou zeggen wat ik denk, wordt het er niet gezelliger op. Het zal me een zorg zijn wat daarover in de Bijbel staat, maar een leugentje om bestwil kan problemen voorkomen. Al gaat het maar om het nieuwe kapsel of de nieuwe jurk.
WikiLeaks moet vooral doorgaan met het onthullen van oorlogsmisdaden. Ze hoeven mij niet te vertellen wat diplomaten écht denken of écht gezegd hebben.
Iedereen weet dat Sarkozy een kabouter is met een ego zo groot als het heelal. We weten wel dat Medvedev de boodschappenjongen van Poetin is. Dat Berlusconi een ijdeltuit is die na een bord viagra drie blonde bimbo’s tegelijkertijd probeert te doen.
Dat de paus katholiek is.
Gaap.