Het wordt weer een spannend walvisjachtseizoen. Op naar de bookmakers: wie komt er over drie maanden als winnaar uit de strijd? De Japanse walvisserij of Sea Shepherd?
In het jaarlijkse conflict tussen de walvisjagers en de beschermers kies ik geen kant.
Walvissen zijn prachtige dieren, maar dat zijn koeien ook. Zolang we ze laten leven, worden ze vertroeteld en vetgemest, of leeggemolken voordat ze geslacht worden. Daarna maken we van de huid bankstellen en kekke schoenen, van de botten lijm, van de darmen vioolsnaren en van de rest honderden andere producten.
Waarom zou ik meer empathie moeten hebben voor walvissen dan voor koeien?
Als vangstquota en controle geregeld zijn, mogen die Japanners wat mij betreft bepaalde soorten kleinere walvissen in de sushi doen en van de rest levertraan en walvissenleer maken.
Maar ik hou mijn hart vast aan de vooravond van de vijandelijkheden tussen de vissers en Sea Shepherd. Het arsenaal aan wapens is namelijk aan beide kanten uitgebreid.
Zuur voor wie tegen de jacht is: u heeft er zelf aan meebetaald als u geld hebt gegeven voor de slachtoffers van de tsunami in maart.
Daarvan steekt de Japanse regering 22 miljoen euro in de walvisvaart. Ik ben razend nieuwsgierig naar de technische noviteiten waarmee de walvisvaarders proberen om Sea Shepherd uit de buurt te houden. Benieuwd ook wat die bij elkaar getroggeld en gebouwd hebben.
Ik hoop maar één ding: dat het niet uit de klauwen loopt, dat er geen zwaargewonden of doden vallen. Dat is het niet waard.