Vergeleken met een hoop andere werknemers hebben wij het relatief gemakkelijk wat betreft het gebruik van sociale media. Of niet, want het is maar net hoe je dat bekijkt. Alle verslaggevers zijn anno 2012 namelijk min of meer verplicht om zich te profileren op Facebook en Twitter. Ook wie er eigenlijk geen zin in heeft.
Dat is niet overal zo. In sommige bedrijven mag het helemaal niet, in andere bedrijven alleen in lunchtijd. Maar of het nou wel of niet mag, en of je het thuis of op de zaak doet, het is niet verstandig om op Facebook of Twitter negatieve uitlatingen over je eigen werkgever te plaatsen.
Niet omdat de onderlinge verstandhouding daar waarschijnlijk niet van op zal knappen, maar vooral niet omdat het zomaar een reden tot ontslag zou kunnen zijn.
Wie al een andere baan gevonden heeft kan natuurlijk een opgestoken vinger op de wall van zijn ex-baas plaatsen, maar de vraag is of dat wijs is. Zo’n gebaar zegt vooral iets over degene die die vinger opsteekt, en de nieuwe baas leest misschien ook mee.
Beter van niet. Tik zelf bijvoorbeeld maar eens ontslagen wegens Facebook in Google en u bent voorlopig wel even zoet. Doe het nog een keer in het Engels en heeft genoeg leesvoer voor de rest van het jaar: Fired because of Facebook.
Niet alleen in Engeland, in Amerika en Australië is naar schatting duizenden keren per jaar raak, in Nederland verschijnt het woord Facebook ook steeds vaker op de rol bij de kantonrechter.
Lees bijvoorbeeld dit artikel op MarketingFacts: Ook je vrienden hebben normen en waarden, denk dus eens na, over de man die er bij Blokker uitvloog na onbeschofte uitlatingen over zijn baas. Terecht, oordeelde de kantonrechter.
Kijk ook even op de JuroFoon, een website die zegt voor een eerlijke prijs betrouwbaar juridisch advies te geven. Gratis in dit geval: Vijf tips om ontslag wegens Facebook te voorkomen.
Kortom: even tot tien tellen voordat u op Post klikt. Overigens niet alleen als het over een baas gaat. Ook over zomaar iemand. Kan een hoop gedoe schelen.