Vooruit met de geit: laat ik het ook maar eens proberen. Binnenkort staat er er een week wandelen in de Provence voor de boeg, en dan doe ik aan Digital Detox. Omdat ik – geheel in de geest van de verslaafde – denk dat ik best zonder internet kan, en dat dus een week lang ga bewijzen. Net zoals de alcoholist of de roker na een week zonder, opgewekt de draad weer oppakt. Omdat hij dan lang genoeg bewezen heeft zonder te kunnen.
Laptop en iPad blijven in de kast op de krant, de iPhone wordt maar een keer per dag gecheckt op eventuele noodsignalen van het thuisfront. Geen nieuws, geen mail, geen sociale netwerken. Ik denk – net zoals de excessieve drinkers en rokers – dat ik er niet zo’n probleem mee zal hebben. Dat heb ik ook nooit met die plaatsen in verre landen waar geen bereik is, en dan mis ik het ook niet. Waarom ik dan op het moment dat het weer wel kan, alles ga checken?
Eh . . .
Hoe dan ook Digital Detox is een hot item aan het worden nadat Nicholas Carr bijna twee jaar geleden in The Shallows beschreef hoe internet ons doen en laten bepaalt. Internetverslaving als term is al wat ouder, voor de eerste keer in 1995 als grap gehanteerd door de Amerikaanse arts Ivan Goldberg. Die pakte een essay over gokverslaving en verving dat woord door internetverslaving.
Bron: Vrij Nederland: Digitale detox: internet tast onze hersenen aan
Bron: Wikipedia: Internetverslaving
Ook al is er geen officiële diagnose van internetverslaving, als je het woord aan Google vraagt komt er een aantal een aantal alarmerende artikelen in beeld. Op allerlei sites, waarvan er sommigen iets met de overheid te maken hebben.
Zoals de onafhankelijke Gezondheidsraad, die regering en parlement adviseert het gebied van de volksgezondheid en het gezondheids(zorg)onderzoek. Verder duiken er de bekende klinieken op die zich gespecialiseerd hebben in de verslavingszorg, zoals de Jellinek. Maar ook een hele ris websites en organisaties waarvan niet in een oogopslag vast te stellen is wat ze voorstellen, hoe betrouwbaar ze zijn, en of ze überhaupt serieus te nemen zijn.
Gemene deler in de manier waarop ze zichzelf aanprijzen: ze helpen u van uw verslaving af. Kiest u zelf maar uit het rijtje alcohol, cocaïne, wiet, seks, gokken, eten, medicijnen, games, drugs of dubbele diagnose. Internet staat er ook tussen en eentje waar ik nog nooit van gehoord had: relatieverslaving.
Geen idee hoe die klinieken hun beloften waar denken te maken, maar ik neem aan dat Digital Detox er een van is. Een soort digitaal equivalent van de Cold Turkey voor de coke of heroïne junk. Smartphone afpakken, stekker er uit.
Deze week nog niet, want deze week werk ik nog en actief bezig zijn op sociale netwerken is een voorgeschreven onderdeel van mijn werk. Maakt u dus geen zorgen als u mij een hele week mist. Sterker nog: als u dat wel doet, dient u zich zorgen over uw eigen on line verslaving te maken.
Voor wie wel wil maar niet kan: er is een Android app waarmee u uw smartphone een half uur, 2 uur, 1 dag, 1 week of zelfs een hele maand helemaal kan blokkeren. Voor de iPhone heb ik hem (helaas/gelukkig 🙂 nog niet gevonden