Je zou denken dat Henk Bleker de verstoten Diederik Stapel vanwege goed gedrag een onderzoekje naar huisdieren gegund heeft. Maar het blijken serieuze onderzoekers van de Universiteit van Wageningen te zijn, die een hond als huisdier niks vinden en een kat eigenlijk ook niet.
Wat dan wel? Nou, bijvoorbeeld cavia, poolspitsmuis, fret, serval, zwijnshert of zwartneusklappereekhoorn. Bij het asiel zijn ze er niet blij mee, want als alle honden en katten ingeruild gaan worden voor herten en eekhoorns hebben ze een probleem.
Zelf heb ik goede ervaringen met kip en kalkoen als huisdier. Zowel kip- als kalkoenkuikens willen wel eens door ma verstoten worden. Waarom weet ik niet, misschien deed het ei pijn aan de poeper. Eenmaal verstoten kiezen ze graag een mens als surrogaatmoeder. Zoals Remy, het kuiken dat op mijn schouder met een scheef koppie gefascineerd naar Mozart zat te luisteren.
Rond de millenniumwisseling verbleven we op cattle station Corowa in de Queensland outback. Een door een slechte moeder halfdood gepikt kalkoenkuiken koos in november mijn linkerschouder als warm nest. We keken elke avond samen naar het nieuws, waarna ik haar instopte in een schoenendoos onder een flanellen dekentje.
Squizzy groeide als kool en was niet zindelijk te krijgen. Binnen zes weken woog ze anderhalve kilo, terwijl omvang en frequentie van de witte uitwerpselen evenredig toenamen.
In januari 2000 was er geen andere mogelijkheid dan haar in de ren te zetten, bij de familie die haar verstoten had.
De dierenwereld is wreed. Squizzy werd wéér niet geaccepteerd in de pikorde, en bleek de volgende morgen naar de kalkoenhemel vertrokken.
De reactie van herenboer Tom Leahy was pragmatisch, zoals een boer betaamt. Een kruis slaand: ‘We hadden haar beter met kerst op tafel kunnen zetten.’