Geen conducteur die iets zegt over het kleine witte hondje dat met mijn gezicht de pasfoto op de achterkant van mijn OV chipkaart deelt. Geen idee of het mag, maar een digitale controleur heeft de foto goedgekeurd gaande het identificatieproces. De chip doet netjes zijn werk,
wijlen het witte hondje reist altijd mee.
Als mijn paspoort of rijbewijs ververst moet worden, ga ik een pasfoto aanbieden met een vergiet op mijn kanis. Lach niet, want dit is een serieuze zaak. Ik ben al sinds begin jaren negentig lid van de Skeptic Society, waar men graag discussieert over de vraag of The Flying Spaghetti Monster echt bestaat.
Die vraag is puur filosofisch, zij het met een vleug satire. Met dank aan Bobby Henderson die in 2005 stelde dat het bestaan van een vliegend monster, samengesteld uit spaghetti en gehaktballen, niet aan te tonen is. Net zo min als het bestaan van een god te bewijzen is. U kunt zich wellicht voorstellen hoe verontwaardigd er gereageerd wordt vanaf de kansels in de Amerikaanse bible belt.
Intussen zijn er ook allerlei grapjassen mee aan de haal gegaan. Zo is er een kerk opgericht die in het Spaghetti Monster gelooft en die het Pastafarianisme aanhangt.
Een lid van die kerk is er in geslaagd om in zijn geboorteland Oostenrijk een pasfoto geaccepteerd te krijgen voor zijn nieuwe paspoort, met een vergiet op zijn kop.
Omdat hoofdbedekkingen volgens de Oostenrijkse wet toegestaan moeten worden op pasfoto’s, als ze vanuit religieuze overwegingen vereist zijn.
Oostenrijk is Europese Unie, dus laat ik daar nu eens mijn voordeel mee doen. Als lid van de Skeptic Society jubileer ik binnenkort, dus Pastafarianist kan ik zonder ballotage worden.
Op naar Blokker, of de Hema.