Ik hou niet van gesol met dieren, maar de dierenbescherming moet niet overdrijven. Het is toch geen dierenmishandeling om ’s morgens om 5 uur met een nog halfslapende kameel of dromedaris naar de Makro te wandelen?
De dierenbescherming vind kennelijk dat zoiets niet hoort. De kwestie is niet het gesol met dieren, de kwestie is: wat is gesol?
Dankzij de fantastische zomer die we achter de rug hebben – en over de herfst hebben we tot nu toe ook helemaal niets te klagen – hebben we Nederland herontdekt.
Tentje, kratje bier en wegwerpbarbecue in de kofferbak, de fietsen achterop.
Fantastisch leuke lange weekeinden gekampeerd in Domburg, op Texel, in het Groene Hart, in Wanneperveen bij Giethoorn, Burgh Haamstede, en gefietst rondom Nijmegen en Groesbeek en in het Land van Maas en Maal.
Wat is Nederland mooi! Het leukste: een 20 kilometer lange wandeling met Ravel de Maffé door de bossen en landerijen rondom Schijndel. Een uit de kluiten gewassen Pyrenese ezel met een schofthoogte van 1.30 meter.
Geheel des ezels moesten we meneer af en toe aanduwen, maar verder droeg ie de hele dag zonder mopperen onze rugzakken en proviand. Ik vraag me af wat de dierenbescherming van wandelen met ezels vind.
Wij hadden het idee dat Ravel het bijzonder naar zijn zin had, zolang ie in het voorbij gaan maar overal een hap van mocht nemen. Met een voorkeur voor petunia’s en hortensia’s.
Dan keken we maar even de andere kant uit. Was dat gesol? Ik denk het niet, maar ik vraag me af wat de dierenbescherming van wandelen met ezels vind.
Al ging Ravel wel oorverdovend balkend in het gras liggen rollen toen het zadel van zijn zwetende rug gehaald was.
Maar dat was natuurlijk om indruk te maken op zijn vriendin Rapsodie de Maffé, en niet omdat ie mishandeld was.