Wie zich net als ik als jongere niet onbesproken heeft gedragen, zal zich de straffen heugen. Overblijven, auto’s wassen, duizenden regels strafwerk, honkbalvelden en kleedkamers vegen, extra rondjes lopen, weken geen zakgeld, draaien om de oren, schoppen onder de kont. In retrospectief mijmerend over de penitenties bereik ik met een onbezwaard gemoed twee conclusies. Alle straffen waren terecht, en ik had ze niet willen missen. Omdat de boetedoeningen me gelouterd hebben, en omdat ik geweldig veel plezier beleefd heb aan de meeste streken die ik ervoor heb moeten uithalen. Niet allemaal, bij sommige stommiteiten past slechts zwijgende schaamte. Het hoofd… >> Lees verder . . . >>
Elke Dag Denk In Aan Zondag
Hoe zullen we dit noemen? Een stukje roemruchtig recent Bredase culturele geschiedenis? Dit is de catering en redactie van de talkshow ‘Elke Dag Denk In Aan Zondag’, die in 1986 zeven maanden lang een keer in de maand op zondagmiddag in Café De Bommel geprogrammeerd stond. De talkshow werd live uitgezonden door Radio Beo, die van Buma/Stemra van vier tot vijf op 97.01 MHz dat gat mocht vullen. Er zaten iedere keer drie gasten aan tafel, waaronder Wim Merkx, Frans Fey, Marjan Olyslager, Gerard van Herpen, Frans Derks, Gerben Karstens, Corry Konings, Jantje Koopmans, Vader Abraham, Mien Oostvogels, Luce Paulussen,… >> Lees verder . . . >>
IBAN
Met alle respect voor de klagende medemens, stel ik de vraag: waar heeft u het over? In van die brieven die je in de Kampioen van de ANWB aantreft. Vol waarschuwingen voor bedienaars van bezinepompen, obers, loketbedienden, parkeerterreinen, serveersters en loslopende zigeuners, veelal in zuidelijke landen. Maar als u naar Scandinavië gaat, gooi dan de caravan vol drank, want die is daar onbetaalbaar. Gemene moraal van dat soort verhalen: ‘Oppassen dat u niet besodemieterd of bestolen wordt.’ Ook een populaire pispaal: de banken. Daar kan ik me iets bij voorstellen, na wat die allemaal uitgehaald hebben met ons geld. Maar… >> Lees verder . . . >>
Lekker slaan met verboden knuppels
BREDA – Zolang honkbal en softbal gespeeld wordt, zijn er soms werpers geraakt door de bal die ze fracties van seconden eerder richting slagman gegooid hebben. Meestal loopt het goed af, met ‘slechts’ blauwe plekken en bloeduitstortingen als herinnering. Soms gaat het fout, als een ‘line drive’ richting hoofd van de werper gaat. Afhankelijk van de timing en kracht waarmee een geoefend slagman de bal raakt zoeft die retour met een snelheid van tussen de 150 en 200 kilometer per uur. De werper staat op een afstand van 18.5 meter, maar bij de jeugd en bij het softbal staan de… >> Lees verder . . . >>
Het probleem Nouhi
Als ze binnen de PvdA, in Amsterdam, in Den Haag, in Rotterdam, in Nederland, de afgelopen jaren net zo snel besloten en gehandeld zouden hebben als in Breda, dan zouden de sociaal democraten er aanmerkelijk beter voor staan dan nu. Hoewel natuurlijk vooral door de snelheid waarmee het Bredase raadslid Jamal Nouhi door de afdeling Breda geëxcommuniceerd werd, die affaire tot landelijk nieuws gepromoveerd werd. Van mij mag iemand vinden wat Nouhi over homo’s denkt, en hij mag dat hardop zeggen. Ook al zijn het flagrante nonsens, bovendien beledigend en kwetsend. Omdat we in een gezegend land leven, met vrijheid… >> Lees verder . . . >>
Wat zit er allemaal in?
Het zal mij benieuwen hoe de automatieken en de klassieke frietboeren het aan gaan pakken, nu ze vanaf januari alle klanten moeten laten weten wat er in hun baksels zit. Net als alle restaurants, maar die kunnen dat op een menukaart kwijt. Maar een frietbakker? Nou zal het niet zo’n probleem zijn om ‘aardappelen en vet’ op een zak friet te plakken. Maar zou je op een puntzak moeten vermelden wat er in de verschillende soorten frietsaus, mayonaise, piccalilly, pinda- en tartaarsaus zit, dat heb je een formaat vuilniszak nodig. Om over frikadellen en kroketten niet te spreken. Met wat… >> Lees verder . . . >>
Dansen aan de overkant van de luie hoek
Echte Bredanaars kennen de kruising als ‘de luie hoek’. Want op de ene hoek van de kruising Ignatiusstraat, Nassaustraat, Nassausingel en Wilhelminasingel zaten ze (in de Koepel), en op de tweede hoek lagen ze (in het Ignatiusziekenhuis. Maar op de derde hoek dansten ze, decennia lang. Hoeveel verkeringen er begonnen zijn weet niemand, maar duizenden Bredanaars moeten er voor de eerste keer een hand van een lid van de andere sekse in een hand hebben genomen, voorzichtig de andere hand op de rug van de nieuwbakken partner leggend. Muurbloemen zijn er verwelkt en opgefleurd, prille relaties gesneuveld, levenslange verbindingen begonnen.… >> Lees verder . . . >>
Tot ziens!
Scheiden is altijd minstens een beetje lijden, ook al is is het geen jarenlange verkering geweest. Op 2 april vorig jaar begon ik in Etten-Leur, op 2 juli 2014 zit ik weer in Breda. Tussendoor ben ik in oktober en november twee maanden naar China en Laos geweest, en ben ik in februari en maart twee maanden afwezig geweest na een operatie aan mijn linkerschouder. Daar gaat het nu goed mee, heb zelfs al weer twee wedstrijden gesoftbald, zij het wat terughoudend met slaan en vooral vangen. Totaal heb ik dus maar 11 maanden echt gewerkt in Etten-Leur, maar ik… >> Lees verder . . . >>