Dit is Frans Slaats, in 1937 ruim 4 weken houder van het werelduurrecord, dat hij op 29 september 1937 op de Vigorelli-baan in Milaan op 45,558 zette. Op 3 november werd het verbeterd door de Fransman Maurice Archambaud, die 397 meter meer aflegde dan Slaats: 45.840.
Frans Slaats (11 juni 1912 – 6 April 1993) heeft een groot persoonlijk drama meegemaakt, nadat hij door pure mazzel aan de Tweede Wereldoorlog ontkwam. Met een aantal andere Europese renners nam hij deel aan de zesdaagse van Buenos Aires, toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Hij bleef tot het einde van de oorlog in Argentinië, waarna bij thuiskomst in Waalwijk zijn vier broers door de nazi’s bleken te zijn vermoord. Slaats was de nummer drie van een gezin van 12 kinderen.
Uitgebreide beschrijving van zijn leven: http://waalwijkwiki.nl/wiki/Laurentius_Johannes_Slaats.
De foto’s waarop hij op latere leeftijd nog steeds stijlvol in het zadel zit, zijn door Johan van Gurp op 14 oktober 1975 gemaakt. Frans Slaats was toen 63, maar het bijbehorende artikel in Dagblad De Stem heb ik nog niet kunnen vinden. De andere foto is ook een hele mooie: Kees Pellenaars (links) en Frans Slaats, met in het midden de enige sportverslaggever van Dagblad De Stem, F. Veraart, vóór het gebouw in de Reigerstraat no. 16.
Exacte datering onbekend, ik vermoed vroege jaren vijftig. Plus een krantenartikel over de recordverbetering van Archambaud, ruim vier weken na het werelduurrecord van Slaats.
Recycled: Facebook/Wielrennen