De timing had wel wat beter gekund. Op de dag af veertien dagen na de aanslagen in Parijs en de daaruit voort vloeiende maatregelen kwam het Centraal Bureau voor de Statistiek tot de conclusie dat inwoners van een stad zich nagenoeg net zo veilig voelen als de bewoners van het platteland.
Dat gaat dan ook nog over cijfers waarin onze gevoelens tussen 2006 en 2014 gemeten en vergeleken zijn. Je vraagt je af waarom onze nationale rekenmeesters elf maanden over het optellen en aftrekken gedaan hebben. In een tijd dat niet alleen de supercomputer van het CBS, maar zelfs een beetje smartphone er in slaagt om in een nano seconde de resultaten van duizenden berekeningen en wiskundige vergelijkingen uit te spugen.
Hoe dan ook, bij de presentatie van de conclusies van dat soort onderzoeken overvalt me altijd dezelfde vraag: zou het? Los van het gegeven dat ik op dit moment vooral nieuwsgierig ben naar het antwoord op dezelfde vraag, maar nu de afgelopen veertien dagen opnieuw gesteld. Waar je in de Europese steden meer mannen met bivakmutsen en mitrailleurs zag dan dan toeristen met camera’s.
Wat volgens het CBS vooral bijdraagt aan een veiliger gevoel lijkt me een open deur. Figuurlijk dan, want hoe dikker de sloten op uw dichte deur, hoe veiliger u zich voelt. Hoe meer camera’s op straat, hoe beter u slaapt. Wie huis en haard met roestvrij staal en scheermesdraad dicht timmert en schijnwerpers in de dakgoot zet wordt beloond met een gerust gemoed en een gevoel van veiligheid.
Dat kan allemaal zo zijn, maar in het leven staat maar één ding vast, en dat is dat er niets zeker is. Intussen kan het geen kwaad, als u uw burcht verlaat, met oversteken goed uit te kijken.
Vooral in de stad, maar ook op het platteland.