Toch wel lachen, dat Facebook. Ik heb die Kever Pickup nu 30 jaar, heb er 450.000 kilometer in gereden, en heb hem twee keer (in ’87-’88 en ’10-’12) totaal body off laten restaureren.

Heb er de meest fantastische avonturen mee beleefd, van Santiago de Compostela en Farol do Cabo de São Vicente in Portugal tot bijna de top van Olympus en het zuiden van de Peloponnesos in Griekenland, Bari, heel Italia, alle passen in Zwitserland, Oostenrijk en alle deelrepublieken in het voormalige Joego.

Groot Brittannië, Duitsland, Frankrijk, België, op de veerboot van Corfoe naar het Griekse vasteland heeft een overspannen olifant de hele bak volgescheten, en op weg naar Veendam – NAC (tot overmaat van ramp afgelast) ben ik november 1986 met mijn handen aan het stuur vastgevroren.

Ik ben er doorheen gezakt voor de eerste restauratie, heb een halve dag met een touwtje gas gegeven nadat de gaskabel gebroken was, en heb ik Griekenland een heel weekeinde zonder koppeling rond gereden, op zoek naar een garage waar ze een koppelingskabel hadden.

Drie of vier motoren er uit gehaald en in gehangen, een keer nadat het vliegwiel afbrak en spits Ton Cornelissen van NAC me naar de garage gesleept heeft. In het centrum van Wimbledon, tijdens Wimbledon, kon ik ineens mijn stuur ronddraaien, terwijl de wielen hardnekkig rechtuit bleven gaan.

Op Hammersmith Odeon veroorzaakte ik een botsinkie, waarna een enorme brother uit de West Indies Jon Visbeen bij zijn stropdas pakte omdat hij dacht dat die achter het stuur zat. Ik had een vaste parkeerplaats op Roland Garros, omdat ze hem ‘très jolie’ vonden.

Heb er spatborden op en af geschroefd en gelast, een gaskachel in gebouwd waarvoor ik een gat van 30 mm in de vloer moest zagen. Er zijn wel meer gaten in geboord, als het zo uitkwam, of even nodig was.

En als ik dan in 2016 uiteindelijk dat ANWB en Wegenwacht schildje met popnagels netjes op de bovenbeugel van de voorbumper vastmaak, zijn er op Facebook mensen die me er op wijzen dat zoiets not done is. Want gaatjes boren hoort niet!