Waterworld speelt zich van begin tot eind af op een eindeloze oceaan die de hele wereld bedekt. Water is in het jaar 2500 alles wat er op aarde overgebleven is.
Waterworld speelt zich van begin tot eind af op een eindeloze oceaan die de hele wereld bedekt. Water is in het jaar 2500 alles wat er op aarde overgebleven is.
Nadat Antarctica en Noordpool gesmolten zijn.
Waterworld was in 1995 de duurste film ooit gemaakt. Overgoten met prijzen voor het slechtste acteerwerk ooit.
Smaken verschillen. Ik heb er een paar keer van genoten. Als ik hem bij een nachtelijke zap-sessie nog een keer tegenkomen, duik ik weer helemaal onder met Kevin Costner en Dennis Hopper.
Ik moest aan de film denken omdat me laatste weken een trend begint op te vallen: water. Nou zijn smeltende gletsjers en stijgende zeespiegels al wat langer hot items, maar met dat stijgende water komen er nieuwe problemen boven drijven.
Kwallen bijvoorbeeld.
Wie even gaat surfen op internet op ‘jelly fish’ durft de komende zomer geen teen meer in het water te steken. De oceanen en zeeën raakten al verstopt door spontane eilanden van plastic, daar komen nu rap miljarden kwallen bij.
In alle soorten en maten, in hoeveelheden die vissersboten doen kapseizen. Of zelfs het grootste vliegdekschip ter wereld, USS Ronald Reagan, stil weten te leggen. Omdat de koelsystemen verstopt raken door kwallen.
Ze vreten de zee leeg, al heet dat in biologentaal dat ze ‘het eco systeem verstoren’. Geen idee hoe erg het echt is, maar door de apocalyptische toonzetting moet ik aan de zure regen van de jaren ‘80 denken.
Waar zou die gebleven zijn?
Intussen ontstaan er futuristische oplossingen voor de kwallenplagen.
Zoals enorme varende blenders die scholen kwallen opsporen en tot oceanen van kwallensnot vermalen.
Misschien toch maar beter gaan wandelen in Tirol deze zomer, zo ver en zo hoog mogelijk van het strand.