In het kader van de nieuwe privacy wetgeving kunnen we tegenwoordig niet zomaar iedereen op internet kwakken. Toestemming kunnen we wijlen Ad Kuppens niet meer vragen, maar hij heeft op 24 mei 1990 in een zo te zien opmerkelijk opgewekte bui zelf goed gevonden dat Johan van Gurp hem portretteerde. Ad was af en toe een luidruchtig lastpak, maar wel eentje met een hart van goud, die zolang hij leefde nooit een blad voor zijn mond heeft genomen. Johan schoot 28 jaar geleden driemaal deze prachtige doorgroefde kop. Een portret om in te lijsten, dat driedubbel levensgroot ergens op Breda Photo niet zou misstaan. Toen ik ze tegenkwam in het Stadsarchief, heb ik aan zijn ex Jackie gevraagd of ze er bezwaar tegen zou hebben als ik ze zou herpubliceren. ‘Helemaal niet’, zei Jacky, zonder ook maar een seconde na te denken, ‘hij blijft de vader van mijn kinderen’.
Zes jaar nadat deze foto’s gemaakt zijn beschreef Corné Luyken hem nog een keer in de serie ‘Mensen in de Marge’. In Dagblad De Stem van 16 november 1996, onder de kop ‘Levenskunstenaar Ad Kuppens’
Citaat: ‘Ad zat in de jaren ’60 in de provo-activiteiten, was voor maatschappijverandering en tegen de oorlog in Vietnam. Hij nam deel aan een actie bij het voormalig wapenmagazijn op de Oude Vest en belandde hierdoor voor een aantal maanden in het gevang. Daarna kon hij nergens meer werk krijgen en rolde hij in de kunst. Tot voor kort zat Ad (63) met zijn kornuiten nog dagelijks op het grasveldje bij de Grote Kerk, pal tegenover café de Bruine Pij. Thans ontmoeten de kameraden drinkebroers elkaar dagelijks in het Liniepark.’
In 1990 zat Ad met een clubke lotgenoten dag en nacht voor of onder de Gasbrug. Te drinken en fikkie te stoken in een oud vat. Ik vraag me af wie er nog in leven zijn.
Google Photos: https://goo.gl/WrxT4n
Facebook: https://goo.gl/Rpt2kz