Ik weet niet wie deze meneer is, die op dinsdag 3 november 1987 in Zomergemstraat in Breda met kennelijke trots met zijn Renault Rambler – FJ-75-63 – door Johan van Gurp gefotografeerd werd. Misschien dat zijn naam hier ergens opduikt.
Half jaren zeventig was mijn vriendin Annemarie de dochter van de beste autoverkoper van Nederland, Toontje van Minderhout. Daar deed ik mijn voordeel mee, want ik reed zo rond 1975 in de meest fantastische inruilers, die me destijds hooguit tien knaken kostten. Behalve in die mislukte Renault Rambler, want die raakte Toontje zelfs aan mij niet kwijt.
Maar alle Renault dealers in Nederland stuurden eind jaren ’60 die fucking Ramblers, die ze aan de straatstenen niet kwijt raakten, een kruising tussen een Chrysler en een Renault, naar Breda, Want daar, bij Otten aan de Beverweg, werkte Toontje van Minderhout, en die verkocht ze alsof het gratis klompen goud waren.
Er waren in die tijd mensen in Breda, die, als ze Toon in de verte tegenkwamen, rechtsomkeer maakten, of een winkel of een zijstraat in schoten. Voordat ze hun Rambler weer ingeruild hadden voor een andere Rambler, of voor een andere Renault die ze helemaal niet wilden hebben.
Zelfs in heel Frankrijk hebben niet zoveel Ramblers rondgereden als rondom Breda. Want, zo wisten ze in Billancourt, in Breda was een ‘Ollandais très fou, mais très bon’, die al die godvergeten Ramblers verkocht.
Toon was dag en nacht bezig met auto’s verkopen, en als hij in het holst van de nacht thuis kwam zei zijn vrouw altijd: ‘schei er toch eens mee uit, ge het geen leven zo. Ge bent dag en nacht met auto’s bezig, en auto’s, die zullen er langer zijn dan wij.’
Dat klopte, ze zijn allebei dood, en auto’s zijn er nog steeds.
Foto’s: Johan van Gurp voor Dagblad De Stem, Stadsarchief Breda.