Op 22 april 1972 zal Johan van Gurp het zweet uitgebroken zijn toen hij deze foto maakte. Johan had er een handje van om de door hem geportretteerden, als er tenminste geen sprake was van ongelukken of overlijdens, liefst een beetje opgewekt, vrolijk en lachend op de foto te zetten. Op deze zaterdag, bijna 48 jaar geleden, is hem dat bepaald niet gelukt. Het doet me een beetje aan de tegenstelling ‘Beatles’!, ‘Stones’!, ‘Beatles’!, ‘Stones’! in de sixties denken. De Beatles beschouwden zichzelf en het leven (toen nog) als één grote grap, hetgeen van vrijwel alle foto’s uit die periode af spat. De Stones daarentegen probeerden op de een of andere manier altijd zo serieus en chagrijnig mogelijk naar de camera te kijken. Bij welke stroming de leden van de Bredase band Virgin zich toen beschouwden, geen idee, maar ik zal de twee leden die ik nog wel eens tegen kom, eens vragen. Misschien hadden ze een zware vrijdagavond achter de rug, in het Klapcot, of in het voorprogramma van After Tea. Of, wie weet, hadden ze gewoon een pleurishekel aan Dagblad De Stem, en/of de verslaggevers die toen over pop en rock schreven.
Hoe dan ook, kennelijk hadden Theo Taal (zanger), Hans Burger, Leo Oosterom, Eugene Hoes, Herman Landzaat en Chrétien Mens (drummer) afgesproken om zo serieus mogelijk over te komen. Dat is gelukt, kunnen we constateren.
Theo Taal (1952-1999) was een aparte gast. Ik kende hem goed, uit de vriendengroep rondom wijlen Edwin van Boven, waarmee hij ook met met Hans de Vos en Jan Loomans in verschillende samenstelling blues blies, zong en speelde. En waarmee we ook voetbalden onder de naam Brokopondo Boys. Volgens een terugblik op het leven van Theo, begin deze eeuw geschreven door mijn ex-collega Rob Musters, was Theo begin jaren zeventig de meest veelbelovende zanger van Breda. ‘Theo had de overtuiging dat hij de nieuwe Lou Reed of David Bowie zou worden’, aldus Rob in 2004. Het kwam er niet van, Theo raakte raakte aan de drank, en daarna aan de drugs, en overleed in 1999 na een zwervend bestaan. Op ‘het kostenloze’ op Zuylen ligt hij begraven tegenover Ad Kuppens, op dat veldje waar wel meer roemruchte Bredanaars van de straat zullen liggen.
Van de band kom ik Hermand Landzaat en Chrétien Mens nog regelmatig tegen in De Beyerd. Ik zal ze eens vragen of zijn nog herinneringen hebben aan deze shoot van 48 jaar geleden.
Bron: Johan van Gurp, Dagblad De Stem, Stadsarchief Breda

Facebook: Virgin, 22 april 1972