Het zal misschien ff wennen zijn, na een paar honderdduizend kilometer met dat Italiaanse houten stuurtje, dacht ik. Tot Peter bij Oldtimer Parts in Etten-Leur er vanmiddag dit origineel – nou ja, vooruit, de reproductie van Paruzzi – op gedraaid heeft. Niet dus, na de eerste meters voelde het al veel beter aan, omdat het groter is, zodat je veel meer moment hebt dan met dat kleinere stuur. En het staat natuurlijk stukken beter, dat ivoor, niet dan? Schrik niet; het is imitatie tandsteen er is geen Jumbo, Rhino of Moby Dick voor afgeschoten. De claxon is nog even een dingetje; we kwamen er net pas achter dat Dorus in 1985 niet alleen het dak van een T2 en de motor van een Ponton gebruikt heeft, maar ook het stuurmechanisme van de ponton in de pickup gehangen heeft. Komt goed, Peter gaat in zijn oneindige voorraad op zoek naar de juiste ring die achter het stuur moet om het toetertje via de verchroomde halve cirkel op het stuur te laten toeteren. Tuut!

P.s. In de comments op Facebook vielen de woorden VW Euro Maurik, en daar heb ik meerdere mooie herinneringen aan, waaronder deze, van 1996: op weg erheen brak mijn gaskabel, en ik had geen reserve bij me. Geen nood, dacht ik, kabels zat op Maurik. Ik vond wel een rolletje nylon draad in mijn dashboard kastje. Twee meter afgerold, onder de vloer van de pickup aan het stangetje van de carburateur geknoopt, de andere kant via de deur over mijn schouder, hoppa, op handgas naar Maurik. Ergens in de Bommelerwaard, ik was er bijna, kwam er een motoragent naast me rijden, zag dat touwtje en zette me aan de kant. Mijn uitleg ontlokte een brede glimlach aan deze kanjer, waarna hij het verkeer even tegen hield om me in te laten voegen. Op Maurik een kabeltje gekocht bij een van de onderdelen kramen, en binnen tien minuten vervangen. Wie het wel eens gedaan heeft zegt nu ‘dat kan niet, want je moet de hele pedalenboel eruit halen, en dat kost je veel meer tijd’. Dat klopt normaal, maar nadat ik jaren eerder had zitten vloeken en klooien bij gebroken koppelings- of gaskabels, kreeg ik een Eureka, en had ik rechts in de tunnel, tegenover de pedalen, een mooi gat gezaagd. Daar kon ik met mijn hand doorheen, en dan was het zo gepiept. Helaas, vanwege miscommunicatie tussen Hot Rod en de plaatwerkers, tijdens de tweede restauratie in de Czech Republic, is het gat daar dicht gelast en onzichtbaar gemaakt. Ik laat het maar zo nu 🙂

Facebook: VW Forum