De Ginnekenweg zit goed in mijn genen, zou ik denken. En in het DNA van iedere Bredanaar of Ginnekenees die er vanaf de hoek van de Baronielaan of de Ginnekenmarkt duuzend keer op en neer geweest is. En er alle in heden en verleden kroegen meegepikt heeft.
Van Cafe Noir tot Moeke Brouwers en de Vrachtwagen, en daartussen in allerlei andere van naam veranderde of verdwenen kroegen. Ik heb er op drie verschillende huisnummers gewoond, en op nog veel meer geweest, gefeest en gebeest. Daar kom ik nog op terug, maar eerst iets anders.
Net als de Baronielaan is De Ginnekenweg een van de mooie straten waar niet al te veel begaaid is. Veel gevels zijn nog oorspronkelijk, er zijn er ook gerenoveerd zoals ze ooit door de architect bedoeld waren. Met een paar uitzonderingen, waarbij ik dit stuk de Vloek van de Ginnekenweg zou willen noemen.
Dat spuuglelijke jaren zeventig zootje waarin Albert Heijn en Kruidvat gevestigd zijn, met biljartcentrum De Pompadour er boven. Het werd in 1975 en ’67 gebouwd om ‘het gat van Casa Cara’ te vullen, en werd vervolgens erst in gebruik genomen door Jacques Hermans Prijsslag en Meubeldroom.
Als je naar de foto’s kijkt van wat er stond had dit gedeelte net zo mooi kunnen zijn als een eind verderop, voor en na de kruising met de Zuidelijke Rondweg. Ginnekenweg 40 en 42 zijn ook niet alles, 42 met die met plastic dichtgeplakte ramen, maar goed, de gevels staan er nog, dus wie weet wordt het ooit weer iets.
Verderop zijn de panden van de Handyman, ‘t Gupke, Van Kemenade en Hollaers, slotenspecialist Van den Acker, De BroodBakker, en die verderop van onderen ook niet alles, maar daarvoor geldt hetzelfde; ze staan er nog, het zouden ooit weer mooie puien kunnen worden. Maar ja, 44 en 46 . . .
Toen Casa Cara, tot dat moment een garage, gesloopt werd was het ook niet alles, maar ja, als je het ziet had het zomaar een gemeentelijke of rijskmonument kunnen zijn. Geen idee of het dat is geweest, of waarom het dat niet was, bij beeldbank en archief van Cultureel Erfgoed kan ik het niet vinden.
In de notulen van de gemeenteraad ook niet, al zijn er wat bouwvergunningen voor uitbreidingen begin vorig eeuw, jaren vijftig, en, uiteindelijk, voor het lelijks dat er nu staat.
Hie dan ook, de laatste foto’s van Garage Casa Cara in het gelijknamige monumentale pand, waarvoor in 1973 door de gemeente Breda een sloopvergunning afgegegeven is.
Voordat het een garage werd, was het het huis van Piet van den Biggelaar en Johanna Appel (1865-1933).
In het Stedelijk Museum hangt een door Antoon van Welie (1867-1957) omstreeks 1900 geschilderd portret van Johanna. Van Welie was in de eerste helft van de 20e eeuw een in heel Europa een gevierd portrettist.
Misschien kunnen Albert Heijn en Kruidvat aan het Stadsarchief vergrotingen van dat portret en een paar historische foto’s vragen om alle lelijkheid een beetje in stijl te verhullen.
| Facebook: De Vloek van de Ginnekenweg |