Oorspronkelijke post: 15 maart 20-17, update: 15 maart 2023
‘Goedemorgen op deze stralende morgen’, zei onze onsterfelijke Jac Friet (Jac is inmiddels wijlen, vorig jaar overleden) altijd als ie Café De Beyerd schoon kwam maken. Goedemorgen op deze stralende morgen, van de dag die je wist dat zou komen, eh, waarop we allemaal gaan stemmen. Niet dan?
Om in die stemming te komen een terugblik op de politieke cafe’s in de jaren zeventig in De Beyerd, een eentje in De Bommel, op 26 mei 1981.
Die van De Beyerd zijn 29 november 1972, 30 oktober 1973, en volgens het onderschrift van Hans Chabot, één foto van februari 1974, met onder meer Hans van Dun en Tjerk Westerterp. Daar klopt iets niet aan, want in februari 1974 heb ik geen verkiezingen kunnen vinden. Maar ja, zoals ik al eens eerder liet weten, had Hans een broertje dood aan onderschriften. Hij leverde zijn foto’s tegen de deadline graag af met het gevleugelde motto ‘ik ben fotograaf, en geen boekhouder’.
Die van november 1972 herinner ik me goed, als was het maar omdat ik toen achter de bar stond. Jawel, een drie maanden durende jeugdzonde, waarna Piet de Jongh (in 2019 overleden) besloot dat ie me liever aan de andere kant van de bar had. Zoals ie me later toevertrouwde; ‘aan de bar verdiende ik meer aan je dan ik je er achter moest betalen’.
Mooi tijdsbeeld, met de rookwolken in het cafe, de affiches van al lang verdwenen politici en hun partijen, en het programma van Stadsschouwburg Concordia aan de kop van de stamtafel.
Met Toneelgroep Centrum met De Kannibalen, het Amsterdams Volkstoneel met Op Hoop van Zegen, de première van Zuidelijk Toneel Globe met De Gelukskooi, El Sali met Madrid Flamenco, het Amsterdams Toneel met The Family, en Wie is er bang voor Virginia Woolf?
Prachtige leuze ook van de PvdA, in de Bommel op 26 mei 1981, met de kop van Joop den Uyl: Het Moet Anders. Samen Kunnen We Dat.
Ik zie een hoop bekende koppen, maar veel van klanten van destijds die ik maar vaag kende. Wel een paar namen; leraar Nederlands Hennie van Os van de Jan Ligthart en zijn vrouw, die daar tekenles gaf, Hennie staat naast Piet met de microfoon de uitslagen in te vullen. Norbert, Marij, Rens Oomens, Clementine van ‘t Sas, Oege Dijkstra, de latere staatssecretaris Michiel van Hulten die namens de PPR een biertje tapt. Ik hoor graag wie u allemaal oppikt uit de diepste krochten van uw grijze cellen, taggen maar.
In De Bommel zien we een decennium later Marcel Rensen naast Nico Garritsen zitten, met oud Spanjestrijder Frans van der Donk als eregast op het podium. Tot aan zijn dood in 1987 vaste klant, zijn portret hangt er nog steeds aan de muur.
En nu stemmen. Maar op wie? Ik ben er nog niet helemaal uit, maar goed, we hebben nog een dag, op deze stralende dag.
