Verstand komt met de jaren. Het antwoord op de vraag of die stelling mij past, laat ik graag aan u over. Aan ouder en strammer worden ontkom ik niet, maar cynischer of bedroefder zou ik mezelf niet willen noemen. Wel iedere dag nóg iets sceptischer. Zeker als het om al dan niet wetenschappelijke onderzoeken gaat. De bombarie waarmee ze worden gepubliceerd, het gegoochel met cijfers en statistieken, de dwingende waan van de dag.
Afgelopen week was het weer raak. Het NOS Journaal opende ermee, de talkshows en alle kranten – wij ook – er rap achteraan: het rapport over jongeren die lijden aan Fear of Missing Out.
Van de Nationale Academie Media en Maatschappij. Die naam deed me denken aan Joachim Sickbock. Kwaadaardig professor, die Olivier B. Bommel met pseudo wetenschappelijke rapporten en uitvindingen geld af probeert te troggelen.
Meestal net op tijd verijdeld door de intelligente en argwanende Tom Poes. Of aan Laarmans en Boorman en hun Wereldtijdschrift in Lijmen – Het Been van Elsschot. U mag mijn literatuurlijst gedateerd en onnozel noemen, maar het is een solide basis voor een gezonde scepsis.
Dat hele rapport over jongeren met Social Media Stress lijkt me flagrante flauwekul. Wij hadden het eerst eens goed moeten lezen en voorleggen aan echte wetenschapper alvorens er ook maar één zin uit te citeren.
Een pr stunt van een paar ondernemers die Elsschot goed bestudeerd hebben en met een minieme investering een onbetaalbare hoeveelheid publiciteit gescoord hebben.
Een goede raad van die grappenmakers wil ik u toch meegeven: morgen meedoen aan de nationale ‘Ik ben offline’ campagne. Zelf kan ik dat niet omdat ik weekenddienst heb.
Dat gaat tegenwoordig niet meer zonder gebruik te maken van de sociale netwerken. Misschien maandag toch maar even naar de arbo-arts, als eerste oudere met Social Media Stress.