Soms valt het niet mee om inspiratie voor een column op te doen, en soms komt het onderwerp aanwaaien. Zoals vanavond, al hoop ik dat het de laatste keer is dat ik er iets over ga schrijven. We wonen alweer bijna 25 jaar in een oase van rust binnen de singels in het centrum van Breda. Aan de achterkant een paradijselijk stadstuintje bomvol bloemen, bijtjes, vlinders en vogels. Een half jaar geleden is de buurman om de hoek overleden. Een rustige en vriendelijke vrijgezel, waar we nooit last van hadden. In het huisje ernaast, grenzend aan onze keuken en slaapkamer,… >> Lees verder . . . >>

Steeds vaker moet ik tot mijn ongenoegen constateren dat de termen steeds vaker, steeds meer of steeds minder, steeds vaker worden gebruikt. Steeds wordt bijna nooit aan het begin van een leuk, opgewekt of vrolijk verhaal gehanteerd. Begint een verhaal met het woord steeds, dan kunt u het beter overslaan, want u wordt er niet vrolijk van. Terwijl de komkommertijd nog maar nauwelijks is begonnen, is steeds als openingswoord steeds garantie voor een flinke partij kommer en kwel in de volgende alinea’s. Wist u bijvoorbeeld, dat er steeds meer verkeerde ledematen worden geamputeerd? De schrijver van dat verhaal ontging het… >> Lees verder . . . >>

Meestal hou ik me verre van discussies over de opwarming van de aarde en de mate van invloed die we daar op hebben. Omdat ik niet weet wat waar is. Omdat alleen het uitspreken van die twijfel aanleiding is tot oeverloze herhalingen van argumenten. Van voorstanders en tegenstanders. Profeten van windmolens en zonnepanelen aan de ene kant, hogepriesters van kernenergie, olie en schaliegas aan de andere kant. Niets mis met duurzaam doen en zuinig met energie omgaan, maar ik vraag me af of het verstandig is om ons over te leveren aan de grillen van de natuur. De wind waait… >> Lees verder . . . >>

De twee gelukkigste dagen in het leven van de eigenaar van een boot zijn de dag hij een boot koopt, en de dag dat hij hem verkoopt. Het is een oud gezegde dat in de alsmaar voortdurende crisis erg passend is. Overal liggen dezer dagen in havens, meren en rivieren duizenden barken, brikken, brigantijnen, jollen, sloepen, speedbootjes te beschimmelen, te rotten en uiteindelijk te zinken, omdat de baas het onderhoud niet meer kan ophoesten. Zelf doen? Wie een drijvend statussymbool heeft – of gehad heeft – weet dat onderhoud een zaak is die in een soort continudienst verricht dient te… >> Lees verder . . . >>

Stakende postbodes of pakketbezorgers doen me denken aan stokers die staakten toen er elektrische treinen begonnen te rijden. Net als overbodig geworden aanstekers van gaslantaarns en met de komst van weefgetouwen werkloos geworden wevers. Zinloos, vooruitgang is nooit tegen te houden. Iedere bezorger heeft mijn medeleven, maar zijn vak is gedoemd. Brieven verdwijnen helemaak, pakjes gaat u straks zelf oppikken bij een ophaalpunt. Maar ja, ook in mijn vak, waar al zo veel veranderd is, is de praktijk een beetje weerbarstig. We hebben allemaal smartphones, iPads, laptops en desktops. Afbeeldingen, afspraken, beoordelingen, declaraties, grappen, mailtjes, ontslagen, uitnodigingen en video’s gaan… >> Lees verder . . . >>

Knapen die voor kuisheid kozen, gingen vroeger naar het klooster. In de waan zich nooit meer zorgen te hoeven maken over maagdelijkheid of de verleiding van gevaarlijke geneugten. Dankzij het rapport van de commissie Deetman weten we dat een substantieel percentage tegen wil en dank tot schandknaap werd gezegend. Net als een gedeelte van de meisjes die als maagd voor het nonnenklooster kozen er geschonden en getraumatiseerd uit kwamen. Tegenwoordig deponeert de halve wereld z’n hele hebben en houden op DropBox, Facebook, Google, Twitter, SkyDrive, Yahoo, YouTube of duizenden andere krochten op ‘de cloud’. In de verwachting dat wat je… >> Lees verder . . . >>

Het resultaat van vorst onder de Fyra Wat ze ook uitspoken, ik krijg altijd een warm gevoel van Italianen. Charmante ritselaars en levenskunstenaars in een van de mooiste landen ter wereld. Je moet er alleen geen motoren, treinen of auto’s kopen als je voor betrouwbaar gaat. Voor mooi wel. De Fyra is een schoonheid, maar ja, dat zijn Ferrari’s, Ducati’s en Alfa Romeo’s ook. Wie een Ferrari kan betalen, maalt niet om het onderhoud, en kan desnoods een full-time monteur in dienst nemen. Die heb je dan ook hard nodig. Met die andere twee merken is het ook altijd wat.… >> Lees verder . . . >>

Intellectuelen en filosofen met een beetje gevoel voor absurditeit en humor discussiëren dolgraag over de yuk-factor. Inzet is de vraag of een spontaan opborrelende afkeer een terechte waarschuwing is voor wat de walging opwekt.Of dat ding, of die gebeurtenis of handeling altijd echt slecht, bedreigend, ongezond of moreel verwerpelijk is. Hoe disputen over de yuk-factor ook eindigen: de debaters weten dat walging rekkelijker is dan elastiek. Alles went. Met wat voor voor schokkende smerigheid je ook wordt geconfronteerd, de tweede keer is minder erg.Bij Beleefdelente.nl staan sinds 1 maart de webcams weer dag en nacht op de nesten van acht… >> Lees verder . . . >>

Meestal ben ik vrij sceptisch over de meerdaagse weersvoorspellingen. Maar het moet gezegd, afgelopen maandag heeft in ieder geval een weerman goed gegokt met het aankondigen van de waterbom. Al had ie geloof nog meer natte explosies voor Pinksteren in petto, maar goed, je kan er alvast maar een gehad hebben. Waterbommen met Pinksteren klinkt een beetje als ‘Christmas in June’, zoals ze in Engeland een vrolijke verrassing op een onverwacht tijdstip noemen. Maar eens opgezocht waar Pinksteren voor staat, want ik had er geen flauw benul van. Pasen wel, geloof ik, al blijken er ook hele jeugdige volksstammen te… >> Lees verder . . . >>

Aan de geschiedkundige kennis van Barack Obama zal niet al te veel mankeren. Zijn uitpuilende agenda zal daarom de belangrijkste reden zijn dat ie volgende maand een week te vroeg in Berlijn aankomt. Een Amerikaanse president slaapt, afhankelijk van de toestand in de wereld, tussen de 4 en 6 uur per nacht. De rest van de tijd die hem gegeven is werkt ie, zeven dagen per week. Dat was 50 jaar geleden al zo, toen Kennedy in Berlijn was. Die overigens een half jaar daarvoor bijna twee weken lang helemaal niet geslapen had tijdens de Cuba-crisis, maar die in juni… >> Lees verder . . . >>

Bizarre discussie waar ik vorige week op Facebook in belandde, over de cover van De Morgen. Die door de preutspolitie van Zuckerberg werd verwijderd. Omdat, ja waarom eigenlijk? Voor wie hem niet gezien heeft: het ging om een aangrijpende foto van Sebastian Tomada. Als ankeiler van een Syrië-special. Onder de kop ‘De oorlog die niemand wil zien’ staat een huilende peuter, de handen en het gezicht onder het bloed. Tomada haalde er een tweede prijs mee bij de World Press Photo. Aangrijpend genoeg, maar ja, er was al wat geroezemoes over de overall winnaar van de laatste World Press Photo,… >> Lees verder . . . >>

Voor een mooiweerfietser zoals ik, beetje bibberiger dan de bikkels die de hele winter doorgefietst hebben, lijkt het weer vanaf vandaag goed genoeg te worden om weer eelt op het zitvlak te kweken zodat ik weer deel uitmaak van een contingent verkeersdeelnemers dat de nodige irritatie opwekt bij andere weggebruikers. Ook al rij ik meestal alleen, want ik fiets niet graag in een peloton. Het tempo ligt weliswaar hoger dan wanneer je solo koerst, maar je bent alleen maar bezig met op je voorganger letten, in plaats van op al het moois dat je passeert. Ik heb altijd een camera… >> Lees verder . . . >>