Heel af en toe gebeurt het nog wel eens dat ik een computertijdschrift door zit te bladeren en dat ik het met een gerust hart opzij kan leggen: gelukkig, even rust, er staat niets nieuws in. Heb je nog meer mazzel, dan staat er ook nog een lovende recensie in over de grafische kaart die je net besteld hebt, want een beetje mens wil tenslotte niets liever dan in al zijn keuzes constant bevestigd worden, nietwaar? Als dat ding, blijkbaar niet aan te slepen in Nederland, uiteindelijk over een paar weken afkomt` zal het ritueel wel weer van hetzelfde zijn:… >> Lees verder . . . >>

Iedereen die met een versie van Windows werkt, of het nou 3.11, Windows for Workgroups of Windows 95 is, en ook onder OS/2 en Apple heb je er een equivalent voor, weet hoe verrekte handig de combinatie alt-tab is. De combinatie van die twee toetsen, die je met linkerduim en wijs- of middelvinger kan bedienen en waarmee je tussen verschillende openstaande programma’s op en neer kan switchen. Als u iets moois op het scherm hebt staan wat alleen voor uzelf bestemd is, en uw vrouw komt net binnen; alt-tab . Inplaats van de center-fold van de Penthouse die net na… >> Lees verder . . . >>

Een van de nieuwsbrieven die dagelijks in mijn elektronische brievenbus belanden is die van de Nederlandse dependance van IDG (International Data Group). Voor IDG heb ik een zwak, want dat is de uitgeverij van For Dummies. U weet misschien wel, en anders is het nog niet te laat: die in mijn ogen onvolprezen handleidingen, gespeend van hoogdravend en pretentieus gekrabbel over computers en programma`s. Simpel, rechttoe, rechtaan wordt in For Dummies uitgelegd hoe het moet, hoe je het doet en als het dan toch nog fout gaat, heb via de index meestal binnen de kortste keren en adequate oplossing voor… >> Lees verder . . . >>

Ik mag graag een beetje dwarsliggen. Terwijl sommigen, en uiteraard Bill Gates voorop, net doen alsof er op de hele wereld geen besturingssysteem meer te vinden is dat zich kan meten met Windows 95, mag ik graag een beetje experimenteren. Nou heb ik natuurlijk makkelijk praten, want ik hoef geen boekhouding of een klein bedrijf draaiende te houden. Nog gemakkelijker: ik begin bij mezelf zelfs sado-masochistische trekjes te herkennen want ik kan af en toe genieten van een mooie vastloper. Zo van, ‘verroest, hoe heb ik dat nou weer voor elkaar gekregen?’. En laat u intussen niets wijsmaken door al… >> Lees verder . . . >>

Die PC heeft anderhalf uur tegen me aan staan te praten en nou geloof ik het verder wel. Uit dat ding, ik krijg er koppijn van, maar het is natuurlijk wel weer een leuk grapje om het aan het draaien te krijgen: Real Audio. Sommige mensen vinden dat het verboden moet worden, want het net raakt er alleen maar verder door verstopt. Misschien hebben ze wel gelijk, want het geluid van WOR Radio 710 AM komt bij mij uit de speakers als dikke en bijna bevroren stroop die door een dun rietje geperst wordt. En ik wed dat het er… >> Lees verder . . . >>

De mooiste naam op het World Wide Web vind ik nog steeds The Cyberian Outpost, die mooie toko in cyberspace waar je voor betrekkelijk weinig geld veel soft- en hardware kan kopen. Iedere dag een mooie aanbieding en als je ergens ja en vervolgens een nummer van een geldige credit-card intikt, staat gegarandeerd binnen 48 uur en vriendelijke meneer van DHL met het bestelde voor de deur. Blijft een mooie toko, al was het alleen al om die geweldige naam. Bij het Vlaamse weekblad HUMO hebben ze ook een mooie naam gevonden voor hun home op het web: The Wild… >> Lees verder . . . >>

De meeste uiteenlopende vragen en verzoekjes bereiken mij dagelijks via Internet. Of ik zo vriendelijk wil zijn om dat-en-dat programmatje even naar die-en-die te mailen. Het desbetreffende `programmaatje` blijkt vier directories te beslaan, goed voor een paar honderd-files en alles bij elkaar een slordige vier megabyte. Dat spul moet je dus even zippen. Voor nog niet ingewijden: zippen is comprimeren, samenpersen, kleiner maken. Met een beetje mazzel breng je die vier megabyte terug tot twee en heb je dus twee maal zo weinig verzendtijd nodig, en dat scheelt een hoopt tijd en een paar centen. Net of je een leeg… >> Lees verder . . . >>

Om bij een helpdesk te werken, en niet binnen een half jaar voor de rest je leven overspannen te worden, moet je volgens mij uit een hardhout van zeldzame kwaliteit gesneden zijn. Ik heb oprechte bewondering voor die zo te horen veelal jeugdige hulpverleners die er iedere keer weer met een aanstekelijk optimisme de telefoon opnemen en vervolgens met waar engelengeduld iedere arme ziel met een computer die niet werkt beleefd te woord staan. Ik heb mezelf een tijdje proberen wijs te maken meestal dat ze tegen mij altijd vriendelijk zijn omdat ik natuurlijk alleen maar relevante vragen stel, maar… >> Lees verder . . . >>

Niemand weet hoe het world wide web er over een jaar uitziet, laat staan over vijf jaar. Niemand weet weet wat er allemaal zal gebeuren onder invloed van de veranderingen op het web. Ieder avond zet ik met stekende en tranende ogen die vierkante kristallen bol uit, waar ik iedere dag meer vragen dan antwoorden tegenkom. Meningen zat, van deskundigen of van wat daarvoor zo graag door wil gaan, daar niet van, maar of je er wat aan hebt weet je nooit. Of het boek uiteindelijk wel of niet verdwijnen zal bijvoorbeeld. Ik heb daar ook al eens voorzichtig een… >> Lees verder . . . >>

Je moet tegenwoordig uitkijken met wat je schrijft. Vraag maar aan die René Diekstra, die op zijn onderduikadres ongetwijfeld zijn overgebleven haren één voor één uit zit te trekken. Niet van spijt, maar van woede op zichzelf omdat-ie, in de haast om weer een hit te scoren, zo stom geweest is om die Amerikaanse vakbroeders in de zielezalverij bijna letterlijk te vertalen. In plaats van een paar hoofdstukken van verschillende auteurs eens goed door te lezen, borrel achterover te slaan, sigaar op te steken v bevalt sommigen overigens sowieso een stuk beter dan een consult bij iets wat met ps… >> Lees verder . . . >>

Minstens een keer per week mag ik hier, achter mijn beeldscherm gezeten, zoekende naar inspiratie, een beetje kriegel reageren. Dat is als weer eens gebleken is dat Internet een rol gespeeld zou kunnen hebben in een of andere smerige affaire. Komt er weer een collega voorzichtig naar me toe gestiefeld met de op de burelen van alle krantenredacties ter wereld ongetwijfeld meest gestelde vraag: “Zeg, zit daar niet een verhaaltje in?”. Dan hebben we soms een conflict, niet omdat ik te beroerd ben om het desbetreffende verhaaltje te maken, maar omdat ik de kwestie dan heel anders blijk te benaderen… >> Lees verder . . . >>

Kranten in Nederland hebben een redactiestatuut waarin ondermeer staat dat de hoofdredacteur de eindverantwoordelijkheid heeft over wat er allemaal naast de advertenties afgedrukt wordt. In een hoop landen is dat anders geregeld, maar hier heeft de uitgever niets te vertellen over wat er in de redactionele kolommen van de krant terecht komt. Da`s maar goed ook, denk ik dan, maar er zijn ongetwijfeld courantiers die daar anders over denken. De directeur van deze krant zou er waarschijnlijk niet gelukkig mee zijn als ik in een artikel uit zou gaan leggen hoe u aan een krant kan komen zonder al die… >> Lees verder . . . >>

Volgens mensen die zeggen dat ze er verstand van hebben moet je in een column nooit terugkomen op die van de week daarvoor. Je tikt weg wat op je lever ligt en als je dat kwijt bent, moet het over en uit zijn. Volgend onderwerp. Vinden ze, maar ik ben het daar niet mee eens, dus ik zaag nog meer eens even door over die home-page die ik vorige week met enige tam-tam in cyberspace tentoongesteld heb. Dat heb ik geweten. Ik was serieus voornemens om minstens wekelijks een paar uurtjes aan het upgraden, tunen, verbeteren, uitbreiden en actualiseren van… >> Lees verder . . . >>

Donderdagavond heb ik hem naar de server van Digitale Stad Eindhoven gestuurd, de vlag uitgestoken, en daarna ben ik een welverdiend pannenbiertje gaan drinken: mijn homepage is af. Al is ‘af’ waarschijnlijk niet het juiste woord, want af is zo’n opschepperige visitekaart in cyberspace natuurlijk nooit. Het afgelopen weekeinde heb ik mezelf eerst zitten verwensen dat ik alle trouwe lezers van deze rubriek, van wie er al zovelen met enige trots een http://enzovoort onder hun mailtjes vermelden, in een overmoedige bui beloofd had om vandaag ook iets op het web te hebben hangen. Het moet echter gezegd dat ik al… >> Lees verder . . . >>

Ik ga dit weekeinde maar eens beginnen met het in elkaar flansen van een mooie home-page. Enerzijds omdat mijn ego wel een beetje opwaardering kan gebruiken, anderzijds omdat ik nou onderhand doodziek ben van die mailtjes waarin de afzenders zo trots als een aap met zeven staarten het adres van hun pagina vermelden. En het natuurlijk niet na kunnen laten om in een treiterend ps`je te vragen wanneer ik er nu eindelijk zelf eens eentje ga maken. Als ik toevallig een pestbui heb en dat toontje me niet aanstaat, verwijs ik ze voor het gemak naar http://www.dse.nl/stem Daar staan er,… >> Lees verder . . . >>

Hij heeft me het een en ander losgemaakt, mijn elektronische jammerklacht van een week geleden waarmee ik de deur van mijn brievenbus bij Compuserve met een harde klap achter me dicht geslagen heb. Zonder mezelf op de borst te willen slaan kan ik u desondanks met enige trots mededelen dat slechts twee reacties er zo ongeveer op neer kwamen dat ik een negatieve zeurpiet zou zijn. Hoe ze daarbij komen snap ik absoluut niet, maar dat interesseert me eerlijk gezegd ook geen zier. Wat ik intussen natuurlijk wel met een steeds glimmender gezicht al een paar keer gelezen heb is… >> Lees verder . . . >>

Genoeg is genoeg. Ik heb mijn buik vol van Compuserve. De liefde is over, het is afgelopen, klaar, finito, over, uit, geschiedenis. Ze bekijken het verder maar, daar in Columbus, Ohio. U wordt vriendelijk doch dringend verzocht om vanaf nu alles wat u aan goede raad, troost, medeleven en stichtelijke woorden tot mij wenst te richten aan mijn nieuwe adres te richten. Dat, vooropgesteld dat gremlins of andere zetduivels mij de afgelopen nacht tenminste geen parten gespeeld hebben, vanaf nu in bovenstaand vignet geplaatst zal zijn: leon@krijnen.com. Ik heb het wel gehad. Het laatste jaar had ik het gevoel dat… >> Lees verder . . . >>

ZO, met zo`n kop boven mijn verhaal weet ik tenminste zeker dat ook die zeldzame mensen beginnen te lezen die anders het onderste part van deze pagina gewoon overslaan. Het is natuurlijk een oude verkooptruc. Zet ergens met koeienletters `SEX!` boven en de aandacht is getrokken. Ik ben er op Internet ook een paar keer ingetrapt. Op een HTTP-adress geclickt waar van alles beloofd werd met twaalf uitroeptekens erachter, maar eenmaal daar beland was het zoiets van `mispoes, maar nu u toch hier bent vragen wij u aandacht voor het volgende…`. Maar goed, een tevreden roker is dus geen onruststoker.… >> Lees verder . . . >>

Je ziet ze steeds vaker opduiken, en kennelijk vaak omdat de maker van een site hem wel interessant vindt staan op zijn homepage. Ik bedoel dan van die mededelingen, vaak voorzien van een grafische button, dat de desbetreffende pagina het best bekeken kan worden met één bepaalde browser. Vrijwel altijd gaat het daarbij óf om de laatste versie van Netscape Navigator óf om de nieuwste uitgave van Microsoft Internet Explorer. De arrogantie achter die mededelingen irriteert mij in hoge mate, zo schreef ik vorige week al, en omdat mij meer E-mails van bijval toekwamen dan ik verwacht had, ga ik… >> Lees verder . . . >>

`Dat wordt zeker weer een mooi verhaaltje in de krant`, riep een overbuurvrouw donderdagmiddag vrolijk, toen ik, voor de zoveelste keer, met die computer op mijn nek naar de sleutel van de voordeur stond te zoeken. Nou nee, even afkloppen, maar de gremlin die ergens in een diepe krocht van die `big tower` leeft, was toch weer even bezig geweest. Hij had aan de binnenkant een stekkertje losgetrokken waardoor de paralell-poort plotsklaps afwezig bleek te zijn en de printer dienst weigerde. Verder heeftie nog een paar keer een streek uitgehaald. De hele boel viel stil, opstarten ho maar, hard-disks zogenaamd… >> Lees verder . . . >>