Logeerhonden en katers en poezen, anonieme hongerige aanlopers dan wel tijdelijke statushouders, hebben we vaak te logeren gehad. Altijd leuk om te zien hoe zo’n hond, soms een jaar later, vrolijk uit de auto springt, en bij de voordeur gaat staan kwispelen. Om vervolgens in de keuken met een vragend beschuldigende blik om te kijken omdat zijn etensbak niet gevuld klaar staat. Poezen komen er niet meer in, vanwege de halftamme koolmezen en merels. De nieuwste gast in ons kakelbonte stadsvilla is papegaai Laura, maar daar is iets mee, we vermoeden een jeugdtrauma. Thuis is madame één aanstekelijk opgewekt gevederd… >> Lees verder . . . >>

Dat Breda een moordstad is wist ik al, anders was ik er niet het grootste gedeelte van mijn leven tot nu toe blijven hangen. Nu is de Parel van het Zuiden ineens de hoofdstad van West-Brabant, de moordlustigste regio van Nederland.… >> Lees verder . . . >>

Verroest, zie net op de kalender dat dit mijn laatste column van dit jaar is. Vandaag over een week is het tweede kerstdag, en de zaterdag daarop is de tweede dag van 2016, dus volgende week zult u zonder mij door moeten zien te komen. Tweede kerstdag heet in de Angelsaksische wereld Boxing Day, een van de dagen die we hier nog niet na-apen. Halloween kennen we tegenwoordig in de Lage Landen, we kopen ons suf op ‘zwarte vrijdag’, en in ieder gat worden ‘santa runs’ gehouden. Het lijkt me dan ook een kwestie van tijd voor we hier ook… >> Lees verder . . . >>

Mooie uitdaging: ‘De sociale Staat van Nederland’ hier bespreken. Een download van 38 megabyte is maar een paar minuten video. Maar dat rekensommetje van één foto voor duizend woorden klopt. Zo ongeveer dan, want dat document, overigens ook als boek verkrijgbaar, telt ruim 113.000 woorden. Iets te droge kost, herinner ik me van eerdere afleveringen van dat statistische feuilleton, om met feestdagen op mijn nachtkastje te leggen. Hoewel met Kerst wellicht bruikbaar als slaapmutsje. Als uw geteisterde maag en darmen de gelakte kalkoen met Luikse siroop en de salted caramel blondie van Ben & Jerry borrelend tot een megadosis maagzuur… >> Lees verder . . . >>

Vandaag kom ik uit de kast. Nee, niet die kast, de tv- kast. Interesseert me niet wat u ervan denkt, maar ik ben he-le-maal gek op Roy Donders en Nieky Holzken. Stylist van het Zuiden en De Knock-Out van Brabant. Twee realitysoaps die RTL5 op dinsdag achter elkaar uitzendt. Beetje overbodig ondertiteld trouwens, al zou het kunnen dat men in Groningse of Leidse studentenkringen ook verkikkerd is op de kapper en de kickbokser, en daar verstaat men geen Tilburgs of Helmonds. Royke en Nieky zijn niet op hun achterhoofd gevallen, donders goed wetend dat ze er alleen maar komen door… >> Lees verder . . . >>

De timing had wel wat beter gekund. Op de dag af veertien dagen na de aanslagen in Parijs en de daaruit voort vloeiende maatregelen kwam het Centraal Bureau voor de Statistiek tot de conclusie dat inwoners van een stad zich nagenoeg net zo veilig voelen als de bewoners van het platteland. Dat gaat dan ook nog over cijfers waarin onze gevoelens tussen 2006 en 2014 gemeten en vergeleken zijn. Je vraagt je af waarom onze nationale rekenmeesters elf maanden over het optellen en aftrekken gedaan hebben. In een tijd dat niet alleen de supercomputer van het CBS, maar zelfs een… >> Lees verder . . . >>

Aan namedroppen heb ik een hekel, maar nu mag het wel even, over Armand. Als rebelse 16-jarige liep ik in de legendarische zomer van 1967 weg, van huis, van Helmond. De piepjonge zelfverkozen dakloze rebel vond zijn thuis in De Wasscherij aan de Boschdijk in Eindhoven. Een tot cultuurkot omgegooide industriële wasserij. Waar wijlen Hans Sanders, later de voorman van Bots, met zijn groep Dirty Underwear John the Rainmaker schreef en verfijnde. Op de scheurende sax van Bertus Borgers, nog met een riante rode krullenkop. In De Wasscherij leerde ik Armand kennen, die er vaak sliep, en die een mega-Buick… >> Lees verder . . . >>

Ieder dier verdient een naam. De schaapsherder, varkensboer en melkveehouder hebben hun best werpende ooi of zeug van een mooie naam voorzien. Maar net zoals de populariteit van de koe staat en valt met de hoeveelheid melk die ze levert, is die dierenliefde zakelijk. Als de uiers uit beginnen te drogen, en de beklimmingen van beer en ram geen biggen en lammeren meer opleveren worden ze rap naar het slachthuis getransporteerd. De namen worden overgedragen, of vergeten. Of, als Klaartje 13 een miljoen hectoliter door de spenen heeft laten trekken, op een maquette gegraveerd, waarna de volgende melkkoe Klaartje 14… >> Lees verder . . . >>

Er is tegenwoordig nauwelijks een keuze die ik zonder internet maak. Als consument met het plan om iets te kopen, als reiziger op zoek naar tickets. Als fotograaf, nerd of klusser met een nijpend probleem, als chauffeur van soms sputterende oldtimers. Als eeuwige nieuwsgierige, zoekende naar antwoorden op oplossingen. Behalve als ik iets denk te mankeren, want dan ga ik naar de dokter. Omdat die ervoor gestudeerd heeft en ervaring heeft met allerlei patiënten met dezelfde klachten. Het heeft geen zin om op internet te gaan zoeken naar aandoening, kwaal of mankement. Omdat je daar alle antwoorden kunt vinden die… >> Lees verder . . . >>

De reden dat ik geen full blown-abonnement heb op Fox, of op de app van Major League Baseball, is de verslaving. Ik kijk niet vaak honkbal, maar als ik bij een wedstrijd terecht kom, blijf ik hangen tot ie uit en over is. Wanneer dat is weet je nooit, want het kan twee uur en 9 innings duren, maar het kunnen er ook zomaar 14 worden, die dan gauw vier uur in beslag nemen. Tot de laatste bal! Maar ja, ik hoop dat de Mets in de World Series komende nacht en zondagnacht winnen, en dan kan ik misschien toch… >> Lees verder . . . >>

Iedere morgen, als we de keukendeur open doen, arriveert met fladderend machtsvertoon en oorverdovend kabaal een familie van of tien tot vijftien kauwtjes vanaf de schoorstenen van het huis van staatssecretaris Klaas D. Dat D. mijn diagonale achterbuurman is, daar kwam ik pas achter toen vorige week een mobiele bewakingsinstallatie voor zijn huis geplaatst werd. Dat tegelijkertijd jongens in hesjes de kentekens van alle geparkeerde auto’s aan het noteren waren had met die beveiliging niets te maken. Dat bleek toen ik in mijn achterdocht bij de afdeling voorlichting van de gemeente Breda informeerde: het betrof een onderzoek naar de parkeerdruk.… >> Lees verder . . . >>

Zo vaak komt het nu ook weer niet voor dat mij, terwijl mijn deadline begint te jeuken, pardoes een onderwerp in de schoot wordt geworpen. Al is het een moeilijke, want wat je er ook over gaat schrijven, het is onvermijdelijk op het randje van melig of ranzig. De rijscholen dus, die rijlessen aan schijnen te bieden in ruil voor seks. Een net zo creatieve als logische invulling van de naam rijschool, was het eerste wat me te binnen schoot. Met de onvermijdelijke vraag: of is dit de zoveelste hoax? Die zich als een mega-inktvlek verspreidt via de sociale media… >> Lees verder . . . >>

Mijn laatste sigaar heb ik ergens in 2008 gedoofd. In het stamcafé, de enige plek waar ik af en toe de fik in een Havana stak. Na de zomer had ik geen zin meer om het terras op te gaan zoeken om aan mijn gerief te komen. Ook niet toen de kroegbaas, in een geslaagde poging alle rokers te vriend en als klant te houden, het terras infrarood ging verwarmen. Toen het voorjaar een paar maanden later aanbrak, constateerde ik dat ik gestopt was met roken. Zodat de lobby van CAN (Clean Air Nederland) in mijn geval goed gewerkt heeft.… >> Lees verder . . . >>

Omdat ik al 30 jaar, zolang de zon schijnt, in dezelfde Kever rond rij, wordt verondersteld dat ik een VW fanboy ben. Dus worden er nu vragen gesteld en grappen gemaakt over mijn VW verslaving. Ten onrechte, want ik heb helemaal niks met nieuwerwetse Volkswagens, al kijk ik af en toe wel eens stiekem, met een scheef oog, naar de nieuwste Beetle. Met de ronde klassieke vormen van mijn boy toy, maar met een modern en zuinig hart. Sneller en minder vervuilend dan mijn pruttelende en rokende boxertje. Dacht ik. Dacht u, dachten we allemaal. Niet dus, althans niet zo… >> Lees verder . . . >>

Hoek van Holland dreigt te degraderen. Tenminste, als de vluchtelingenstroom volgens de voorspellingen af gaat buigen, nu Poort Calais van Fort Europa dicht getimmerd wordt. Hoek van Holland, waar ik ooit voor het eerst de zee aanschouwde. En pardoes stilviel, verbluft door het aanzicht van het eindeloze woedende water. Maar zou het?Tussen Calais en Hoek van Holland liggen Duinkerken, Zeebrugge, Gent, Terneuzen, Vlissingen en Rotterdam, en van daaruit kan je ook oversteken naar Fort Brittannië. Maar waar die arme drommels ook proberen over te steken, moeten we er bang voor zijn? Dat ze er in Hoek van Holland niet om… >> Lees verder . . . >>