U heeft, net als ik, intussen die reclame van de KPN over ISDN al tientallen malen gezien. Juist ja, die van ‘dat zal je nou altijd zien’, en variaties daarop. In die serie komt steeds een Macintosh in beeld. Ik snap hoe dat komt: die filmpjes worden door reclamejongens gemaakt en in die kringen geloven ze nog steeds dat Mac’s sneller en beter dan pc’s zijn. Ik maak me daarover al lang niet druk meer, ze doen maar, maar omdat die religie kennelijk onuitroeibaar is, duiken er in dat soort filmpjes nou eenmaal Mac’s op.
U zal ook niet de enige zijn die geïnspireerd is geraakt door die spotjes en graag aan de ISDN wil: ‘We hebben ISDN, en nou kunnen we bellen, praten, faxen en surfen tegelijkertijd’. Dat kan inderdaad allemaal, kan ik u uit eigen ervaring mededelen, net als dat een ISDN-verbinding voor een internetter een zaligheid is, en dat de kosten best meevallen. Als je tenminste een pc hebt, want omdat een Mac bij lange na niet zo plug and play is als Maccers altijd beweren, komt er nogal wat bij kijken om een Mac aan de ISDN te krijgen. Dat weet de KPN ook best, maar ze vertellen er in die spotjes niet bij dat het f 600,- extra kost als je met een Mac aan de ISDN wilt.
Ed Mathon, bezitter van een Mac, nam dat niet en stapte naar de Reclame Code Commissie. Die heeft hem in het gelijk en KPN voor de keus gesteld: óf die Macs niet meer in beeld bij die ISDN-reclame, óf duidelijk laten weten dat het 600 piek extra kost om die dingen aan ISDN vast te knopen. Dat spotje had ik nou onderhand wel gezien, maar het zal mij benieuwen hoe ze dat op gaan lossen, dus ik zal nog een paar keer extra goed opletten. Ik heb een tip voor ze: gewoon zo’n sticker met ‘Intel inside’ over dat Mac-appeltje plakken.
Nou kan ik me in bovenstaand geval nog voorstellen dat er van kwade opzet geen sprake was. Niet bij het reclamebureau in kwestie, en net zo goed niet bij de KPN. Zeker weten doe ik het niet, maar het is mogelijk dat niemand eraan gedacht heeft en er te goeder trouw gehandeld is. Kan. In onderstaand geval ben ik van het tegendeel overtuigd, en het is bovendien een herkenbare streek van ‘s wereld grootste software-boer.
Microsoft dus, dat altijd probeert tot hoever het kan gaan en liefst nog veel verder. Een van de programma’s van Microsoft is FrontPage Express, een HTML-editor, die ook ingebakken zit in Windows 98. Ik heb het geval, zoals zovele HTML-editors, één keer geprobeerd, om daarna weer snel terug te keren naar de enige manier om bevredigende HTML te maken: met de hand, met een pure tekst-editor.
Aan de andere kant snap ik best dat er hele volksstammen zijn die geen tijd of zin hebben om de beginselen van Hyper Text Markup Language onder de knie te krijgen en voor hen zijn die programma’s een uitkomst. Je ziet geen letter HTML-code, maar je kan er toch redelijk mooie dingen mee maken. ‘Ieder het zijne’, denk ik dan, maar tolerantie is niet de eigenschap waarmee je het bij Microsoft ver schopt. Wat ze niet bevalt, drukken ze uit de markt, en als dat niet lukt, kopen ze het wel op.
In FrontPage Express zit kennelijk een rotstreek ingebakken. Ben je klaar met je pagina’s en je wil ze gaan uploaden naar je provider, dan raadt het programma je doodleuk aan om een andere provider te nemen. Tot die ‘andere providers’ behoren uiteraard alleen bedrijven die met Microsoft aan ‘vestzak, broekzak’ doen. Het aanradertje komt samen met een aantal foutmeldingen die kennelijk de beslissing tot het nemen van een nieuwe provider dienen te versnellen.
Pas toen afgelopen week providers, die buiten de boot vielen, moord en brand begonnen te schreeuwen, kwam er een verklaring vanuit Redmond dat het slechts ‘een onschuldige vergissing’ zou zijn, en dat er binnenkort een fix voor het probleem uitgebracht zal worden.
Iets heel anders: het secretariaat van het Baronie van Breda College moet even langs de computerwinkel om een goede virusscanner aan te schaffen. MacAfee, ThynderByte, ESafe, Norton, Dr. Solomon, maakt allemaal niet zoveel uit, als het maar een recente is. Ik was blij dat Dr. Solon’s WinGuard op mijn desktop is geïnstalleerd, want daardoor ben ik gevrijwaard gebleven van een macro-virus onder Word 97. Misschien dat ze op het BBC, als ze dit lezen, nu ineens snappen waarom hun computers de afgelopen tijd rare kuren hebben vertoond. Mischien dat die dingen het af en toe verdommen op files op te slaan, of dat er allerlei lollig bedoelde angstaanjagende boodschappen op het scherm verschijnen. Of dat ze gewoon helemaal niks meer doen, en systeembeheer de schuld krijgt. Mij intussen besmettend met een flop vol examenuitslagen plus het Cap-virus.
Een onschuldige variant op de virussen-grappenmakerij kan ik overigens best waarderen. Dat is een gif-animatie, zo’n bewegend plaatje, dat als een attachment aan een mailtje mijn mailbox binnen kwam wandelen. Het was levensechte animatie van een mooi windows-boxje, de blauwe balk gestaag naar rechts schrijdend: ‘formatting drive C:’
Ik geef toe dat ik er de eerste keer ook intuinde en als de wiedeweerga op escape en control F4 begon te hameren, in de frustrerende wetenschap dat een en ander al te laat was omdat bij een echte format de bootsector immers al overschreven zou zijn.
Dat was dus gelukkig geen virus, maar die op die flop van het Baronie van Breda College wel. Omdat ik hier wat met internet doe, denken ze dat ik van computers veel verstand heb. En omdat het eeuwen duurt voordat sommigen zelf geleerd hebben hoe zo’n flop met Word te openen, worden die op mijn bureau gedeponeerd en speel ik maar weer voor onbezoldigd postbode. En loop ik dus af en toe een een virusje op.
Maar als ze daar bij het BBC nou mee uit de problemen zijn, ben ik goed bezig en is het niet voor niets geweest. Het blijft hier op de redactie voorlopig toch een eeuwigdurende achterstand: als ze bij de volgende examens wel weten hoe het allemaal moet, hebben de meeste scholen intussen e-mail ontdekt en komt het inplaats van op floppen via e-mail toch weer op mijn desktop terecht. Waarmee nog maar eens gewaarschuwd wie promiscu met floppen en mail in de weer is: gebruik een virtueel condoom, een virus-scanner! Een gulden regel: er is maar één soort computer die helemaal veilig is. Dat is een computer zonder floppy-drives, zonder cd-rom, zonder netwerkverbinding, zonder modemverbinding, en hij staat uitgeschakeld in een afgesloten ruimte. In dat geval mag u een virusscanner achterwege laten.
En kijkt u vooral uit met die illegale cd-roms, zoals Twilight en dergelijke. Als je nou echt graag een virus wil hebben, moet je zo’n ding in je cd-gleuf stoppen. Je wordt op je wenken bediend. Een paar collega’s beginnen daar nu geloof ik ook langzaam achter te komen. Met schade en schande, als ik het geweeklaag aanhoor.