Ik mag graag een beetje dwarsliggen. Terwijl sommigen, en uiteraard Bill Gates voorop, net doen alsof er op de hele wereld geen besturingssysteem meer te vinden is dat zich kan meten met Windows 95, mag ik graag een beetje experimenteren. Nou heb ik natuurlijk makkelijk praten, want ik hoef geen boekhouding of een klein bedrijf draaiende te houden. Nog gemakkelijker: ik begin bij mezelf zelfs sado-masochistische trekjes te herkennen want ik kan af en toe genieten van een mooie vastloper.
Zo van, ‘verroest, hoe heb ik dat nou weer voor elkaar gekregen?’. En laat u intussen niets wijsmaken door al die wijsneuzen die, als u hen op de hoogte brengt van de laatste crashes in uw systeem, met een heel verbaasd gezicht zeggen dat ze er niks van snappen, en dat hun systeem zo stabiel is als de Rots van Gibraltar; ‘echt waar…’.
Ik geloof daar helemaal niks van. Dat zijn dezelfde figuren die vroeger op de middelbare school al riepen dat ze helemaal niks aan dat proefwerk, gehonoreerd met een dikke voldoende, gedaan hadden, maar die intussen wel de wallen onder de ogen hadden omdat ze hele nacht, de voeten in een teil water, alle uit hun hoofd hadden zitten leren. Ik geloof die figuren dus niet, bij wie Netscape nooit vastloopt, bij wie de printer nooit problemen veroorzaakt, en die nooit op de reset of control-alt-delete hoeven te drukken. Het zou natuurlijk best kunnen, maar dan staat dat ding óf nooit aan, of ze draaien er nooit meer dan één programmaatje tegelijk op.
Zwijg dus maar gewoon en weet maar beter als oom of buurman op het verjaardagsfeestje weer zit te pochen met zijn besturingssysteem. Of dat nou Macintosh, Windows 95 of weet ik veel wat is, het doet er niet eens toe: wie met computers werkt of speelt, heeft regelmatig gedonder in de tent.
Hoeveel besturingssystemen kunt u eigenlijk opnoemen? Ik zeg er maar gelijk zelf al bij dat ik op een paar blijf steken, terwijl ik de afgelopen week in een computerblad las dat er minstens een paar honderd verschillende besturingssystemen zijn. Maar ik wed dat u, net als ik een gemiddeld gebruiker, niet veel verder komt dan DOS, UnixM en de afgeleiden daarvan zoals Linux, en dan heb je nog iets VAX, Macintosh en OS/2.
Wat zegt u? Windows 95? Oh, ja sorry, was ik even vergeten, en ik ga me niet mengen in de discussie of Windows 95 nou wel of geen besturingssysteem is en wel of geen grafische schil om DOS 7.0.
Hoe dan ook, terwijl de halve wereld bezig is met het gebruiken en ontwikkelen van applicaties voor Windows 95 is er deze maand ook nog een nieuwe OS/2 uitgebracht, met aanmerkelijk minder poeha dan Windows 95 een jaar geleden.
Het heet officieel OS/2 Warp version 4 , maar u mag het ook Merlin noemen. IBM heeft met die vrij geruisloze introductie van Merlin blijkbaar gekozen voor de zakelijke markt en zich niet gericht op de thuisgebruiker.
Dat is jammer, want OS/2 lijkt mij na de eerste voorzichtige kennismakingen een systeem dat op alle fronten de vergelijking met Windows 95 glansrijk kan doorstaan. Even Windows 95 gebruikers jennen: en OS/2 is écht, helemaal en compleet 32 bits! Zo! Goed, dat de gebruikers-interface er ook wel wat van wegheeft, zal door Microsoft misschien wel uitgelegd worden als naäperij, maar dan vergeten ze wel even dat hun eigen smoel is opgebouwd uit van Apple, en, in een veel vroeger stadium, Xerox geleende elementen.
Voor mij als absolute beginner, iemand die van OS/2 niets meer wist dan het bestaan en de naam van het systeem, is Merlin een ware openbaring. Net als overigens de slagvaardigheid en de response van IBM Nederland.
Het was voor mij in ieder geval volslagen nieuw dat ik binnen een half uur antwoord kreeg op een E-mailtje dat achteraf ook nog drie kanalen gepasseerd bleek te hebben omdat ik het niet naar de juiste persoon gestuurd had. Dat was vrijdagmiddag om vijf uur en dinsdagmorgen lag de door mij aangevraagde beta-versie in de brievenbus, inmiddels gevolgd door de officiële release omdat die het desbetreffende weekeinde, eind augustus, nog niet beschikbaar was.
Voor de gezond argwanenden onder u: ik heb geen aandelen IBM, ze betalen me hier niet voor en als ik Merlin niks of rommel vind, schrijf ik dat heus wel. Maar een dergelijke reactie valt nou eenmaal op in een wereld waar nieuwe releases en patches in de regel met veel trompetgeschal worden aangekondigd. terwijl ze pas twee, drie of vier maanden later ook echt beschikbaar zijn.
Bij die beta zat een dun boekje met enkele te verwachten problemen, en ook bij de officiële release zit maar weinig papier. “Hoeft ook niet,” had ik al meegekregen in een E-mailtje, “gewoon de cd rom in de computer stoppen, drie geformatteerde floppies gereed houden en zeggen dat-ie moet gaan installeren. De rest wijst zich vanzelf uit.”
“Dat ken ik nou onderhand wel,” dacht ik sceptisch, in het verleden rampzalig verlopen installaties met de eerste beta’s van Windows 95 en Linux hangen nog ergens als flarden van nachtmerries in mijn achterhoofd. En toch was dat precies wat er gebeurde. Terwijl ik een boekje zat te lezen, bleef OS/2 een goed uur bedaard bezig met installeren. Ik hoefde maar een paar vragen met ja of nee te beantwoorden, zoals wel of geen netwerktoestanden installeren, en verder ratelden dat uur alleen de koppen van de harddisk en bleef het lampje van de cd rom-speler opflikkeren.

Na dat uur bleek de installatie in alle opzichten geslaagd te zijn. De hele bliksemse hardware-boel was keurig herkend en van de nodige drivers voorzien. De geluidskaart werkte, het modem werkte, de printer printte, de netwerkkaart was geïnstalleerd, alles deed gewoon wat het moest doen. Ik kan nu kiezen uit de desktop van OS/2 zelf, uit een Windows die zo op het oog niets afwijkt van Microsofts 3.11, en uit een DOS dat ik, overigens net als dat Windows, full-screen of in een box kan draaien.
Ik heb het systeem op een grote en helemaal kale harde schijf geïnstalleerd, maar het had ook gekund naast bestaande versies van DOS en/of Windows, zodat ik in principe zelfs OS/2 en Windows 95 naast elkaar in een zogenaamde dual boot had kunnen draaien. Ik weet dat ik van sommigen de komende dagen te horen krijg dat het allemaal te technisch was, maar toch moest ik het voorgaande even kwijt voor de freaks die deze rubriek ook lezen.
Overigens, voor de echte freaks: er zit een volledige versie van Java bij, en nog veel meer toeters en bellen, teveel om hier op te noemen.
Ik zal over een paar weken nog eens bij u terugkomen met mijn ervaringen met OS/2, maar het lijkt me vooralsnog, even afkloppen, een pracht van een systeem. Ik moet mijn Internet-verbinding nog aan de praat zien te krijgen, en ik heb nog wat problemen met het installeren van de hoogst mogelijke resolutie op mijn beeldscherm, maar dat is niks nieuws.
Die grafische kaart van Trident heeft me ook onder Windows 95 grijze haren bezorgd, en volgens iemand die het weten kan, moet ik maar een Diamond Stealth kopen, ben ik van dat gedoe af.
Tegen die tijd kan ik u waarschijnlijk ook wat meer vertellen over de ingebouwde spraakherkenning van Merlin. In de doos zitten een koptelefoontje en een microfoontje.
Als ik die in de geluidskaart plug, zou Merlin niet alleen door mij uitgesproken commando’s moeten herkennen, het moet zelfs mogelijk zijn om brieven te dicteren en mijn E-mail mondeling te beantwoorden waarna het als getikte post de deur uitgaat. Al zal dat wel allemaal in het Engels moeten, want ik vrees, gezien het marktaandeel dat Merlin naast Windows 95 zal gaan behalen, dat er voorlopig geen Nederlandse versie in zal zitten. Dat is jammer want Merlin lijkt mij een meer dan redelijk alternatief voor Windows 95.