Eberhard van der Laan maakt zich zorgen omdat de spanningen in Amsterdam oplopen vanwege de Gaza-oorlog. Volgens de Mokumse burgemeester zijn er bijna dagelijks antisemitische incidenten en er zijn zelfs mensen die zeggen dat ze daarom weg willen uit Nederland. Ik kan me die zorgen levendig voorstellen, maar ik vraag me af wat het voorstelt.
In het conflict tussen Israël en de rest van de Arabische wereld ga ik geen standpunt innemen.
Omdat ik gewoon niet weet wat de waarheid is, hoe meer ik er over lees, hoe meer ik er over nadenk. Omdat ik niet weet wie gelijk heeft, omdat ik het niet begrijp.
ISIS-vlaggen en wat er geroepen is tegen Joden, dat is allemaal volslagen uit den boze.
Jawel, ik weet dat Israël de enige democratie daar is, omringd door een ongeregeld zootje dictaturen dat maar één doel heeft: alle Joden de Middellandse Zee in. Liever dood dan levend.
Dat roepen ze hardop en in sommige landen is dat het officiële standpunt. Maar ik weet ook dat Israël geen boodschap aan afspraken heeft en dat regering en leger niet bepaald betrouwbaar zijn.
Dat Hamas op zou moeten houden met die raketten, dat Israël op zou moeten houden met koloniseren.
Dat dit, dat dat, dat zus, dat zo. Daar gaan we vandaag niet uit komen.
Dat gezegd hebbende: om hoeveel onbeschofte demonstranten gaat het bij die demonstratie in Amsterdam en Den Haag eigenlijk?
Als zijn het er maar twee, of tien, of twintig, dan zijn dat er nog steeds twee, tien of twintig te veel.
Maar al is het er maar een, dan springen er tweehonderd camera’s en microfoons bovenop.
Vervolgens is het op internet en op het journaal net alsof er alleen maar van dat soort gemaskerde haatsissers meelopen die pro Palestina zijn.
Is dat eigenlijk wel zo? Zouden we ze niet gewoon straal moeten negeren?