Het is midzomer. Sinterklaas zet pas over een dikke drie maanden voet aan wal, maar het gaat nu al weer over Zwarte Piet. Stiekem wens ik altijd dat ik half bruin of helemaal zwart ben als die discussie weer losbarst. Omdat ik er dan zonder enige schroom aan deel zou kunnen nemen.
Als blanke ben je toch een beetje terughoudend, goed nadenkend over wat je denkt en zegt.
Voordat je iemand op zijn tenen trapt en, en zelf van racisme wordt beschuldigd. Nou kan dat helemaal geen kwaad, goed nadenken over wat je gaat zeggen.
Net als meer luisteren. ‘Want wie praat’, aldus de wijsheid die Boeddha, Griekse filosofen, denkers van de Renaissance en de Dalai Lama aan elkaar doorgaven, ‘zegt wat hij al weet, maar wie luistert leert nieuwe dingen’.
Het zal wel, maar luisteren is één ding, begrijpen is iets anders.
Ik heb gelezen en geluisterd, maar ik begrijp daarna nog steeds niet waarom een Amerikaanse krant de NRC de maat neemt, vanwege een recensie over een door een zwarte Amerikaan geschreven boek.
Dat gaat over racisme en de NRC heeft een sleutelquote uit dat boek boven het verhaal gezet: ‘Nigger, are youy crazy?’
Dat is een kennelijk in de mode zijnde begroeting tussen Afro Amerikanen.
Die kop is volslagen uit den boze, volgens een kwaaie Karin Attiah in de Washington Post.
Interessant essay, dat halverwege afdwaalt naar ‘Black Pete’. Ze expliceert dat Nederland, dat 80 procent blank is, grootmacht in de slavenhandel is geweest.
Waar het recht om ons in december als Zwarte Piet te verkleden, door een substantieel gedeelte van ons allen nog steeds met hand en tand wordt verdedigd.
Waarna in de rest van het artikel wordt uitgelegd hoe racistisch we hier zijn.
Ik lees, ik luister en ik zeg niks, maar ik heb nu al geen zin meer in Sinterklaas. Of Zwarte Piet.
Op BN De Stem: www.bndestem.nl/1.5156671