Vandaag kom ik uit de kast. Nee, niet die kast, de tv- kast. Interesseert me niet wat u ervan denkt, maar ik ben he-le-maal gek op Roy Donders en Nieky Holzken. Stylist van het Zuiden en De Knock-Out van Brabant.
Twee realitysoaps die RTL5 op dinsdag achter elkaar uitzendt. Beetje overbodig ondertiteld trouwens, al zou het kunnen dat men in Groningse of Leidse studentenkringen ook verkikkerd is op de kapper en de kickbokser, en daar verstaat men geen Tilburgs of Helmonds.
Royke en Nieky zijn niet op hun achterhoofd gevallen, donders goed wetend dat ze er alleen maar komen door keihard te werken, woekerend met hun talenten. Maar het zijn de families van de twee die de shows maken.
De kouwe én de warme kant. Kapitalen aan zonnebanken en tattooshops spenderend. De Helmonders zijn in het nadeel, want Nieky geeft alleen maar klappen, en kan niet kappen, knippen en lakken. Terwijl Royke zelf zijn familieleden onder handen neemt.
Mijn sympathie was acuut, vanaf het moment dat ik er zappend verdwaalde. Wie je ook hoort of ziet in die twee dynastieën, of alles wat er aangetrouwd is: ze zijn honderd miljoen procent zichzelf. Altijd. Recht voor zijn raap, zonde gêne of gekunsteldheid. Met als overtreffende trap de schoonvader van Nieky Holzken, Sjef Weber.
Op de gezonde, gebruinde buik van zijn verder volledige getatoeëerde lijf vond hij de ereplek plek voor het dubbelportret van zijn bejaarde ouders. Groter dan in het echt, senior met zijn fantastische hangsnor.
Bij de officiële onthulling van de inkt op de doorbakken huid liepen de emoties zo hoog op, dat ik vreesde dat er live gestorven ging worden.
Prachtige tv, dinsdag kijk ik wéér.