Portugal, 1981, op mijn tweede Mercedes, een 280S W108 benzineslurper van 1969, met daarin de 200D uit mijn eerste, een W110 dieseltje uit 1965. Denk dat die illegale ombouw inmiddels wel verjaard is. De tweede foto is van een week later, ergens tussen Valladolid en Burgos, middle of nowhere. Klapband in een bocht, gelukkig bergop, ongeveer 60 kilometer per uur. Het was de reserveband, want de eerste was een paar dagen eerder gesneuveld. Dus zo maar doorgesukkeld naar een dorp, waar een garage was. De man had geen bandenpers, maar had er met hamers en bandenlichters in een half uurtje een nieuwe tweedehands op liggen. Ik vond het verstandiger om vooraf niet te zeggen dat ik waarschijnlijk niet genoeg geld bij me had, het was al donker, pinnen bestond nog niet, maar dat ik wel de legendarische reis- en kredietbrief van de ANWB bij me had. Toen ik die liet zien aan de garagist toen het op afrekenen aankwam, volgde er een verbale stortvloed waar ik niets van verstond, begeleid door een hoop wegwerpgebaren. Ik mocht wel bellen naar het Spaanse nummer van de ANWB. Daar kreeg ik een aardige Nederlandse mevrouw aan de lijn, die zei ‘geeft u mij meneer maar even, dan leg ik het wel uit’. Eind van het verhaal; we namen afscheid als dikke vrienden, de moraal; lang leve de ANWB.