Fietsen doe ik intervallend, soms stoempend, soms op mijn gemak, lekker om me heen kijkend, om dingen te zien, om te ontdekken, niet als een blinde, met de blik op oneindig of op het tellertje. Dit waren twee mooie ontdekkingen, zaterdag en zondag. Zou er nog iets te maken zijn van die Triumph TR2, hieronder?

Zo te zien staat ie al jaren op die plek, waar ik nooit eerder langs gekomen was, aan de N115 tussen Sint Lenaarts en Hoogstraten, voor de deur bij BBC Cars – ‘Belgisch Brits Centrum‘. Links in de achterbumper is ooit een stuk boom gegroeid. Dat was niet de eerste ontdekking van de week, nu de sneeuw en het ijs weg zijn en er weer gekoerst kon worden.

Ik had alleen niet in de gaten dat niet door België fietsen geen advies was, maar een Belgisch verbod. Arie Casteleijn wees me er na afloop op, toen ie m’n rit op Strava zag. Oops, zondag België maar aan mijn rechterkant zuidelijk onder me gehouden. Zaterdag op de weg terug kwam ik ver over de grens in Bels langs de Mark nog Jan Konings tegen, die op zijn MTB op weg was naar de Kolonie in Wortel, dus ik hoop maar dat die ook niet tegen de lamp gelopen is.

De volgende ontdekking, zondagochtend, was dit prachtige kunstwerk over het Bels Lijntje, net ten noorden van Baarle Nassau, waar je overigens so wie so nooit weet of je in Holland of in Vlaanderen bent. Het corten stalen kunstwerk met geel glas torent over het fietspad tussen de bocht in de Boschovenseweg en de volkstuintjes.

Ik was al een paar maanden niet op het Lijntje geweest, maar ik zie op internet dat het er ook nog maar net staat. Het heet de Poort van Baarle, het is gemaakt door Tim Hoefnagels, en het is fantastisch. Budelnaar Hoefnagels kreeg de opdracht in 2016, ter gelegenheid van het 150 jarig bestaan van het Bels Lijntje. Het moet nog officieel geopend worden, ergens na de Corona, effe in de gaten houden, dan fiets ik er weer heen.

Facebook: Op Fietsen . . .