Een van de toevalstreffers tijdens de laatste road trip: Muzeul Automobilului Romanesc. Poort en deuren open, maar totaal verlaten. Achter liep een man wat te rommelen aan het onkruid, toegang was ‘een donatie’, maar we hebben heel Roemenië doorkruist zonder cash, omdat je overal kan betalen met de iPhone. Bij het Muzeul kon je niet pinnen, maar de man haalde zijn schouders op, en zei iets dat klonk als ‘ook goed’.
Lekker primitief, met van alles wat er ooit in Roemenië lokaal gefabriekt is. Dus veel Dacia’s en Aero’s, maar ook wat eigenbouw. Waaronder de BMW Speciale Radulescu, een eigenbouw die ik vorige week apart gepost heb. Vrijwel alle auto’s stonden in de open lucht, zij het enigszins overdekt. Verder binnen nog een hoop parafernalia, maar of helemaal zonder beschrijving, of een beetje summier, maar louter Roemeens. Ik heb alle auto’s gefotografeerd maar omdat de meesten achter een ketting stonden, bijna allemaal frontaal.
Toen we weggingen was de tuinman nergens meer te bekennen. Dat was jammer, want we hadden hem aan willen spreken over de jonge hond, die ergens op het terrein in een smerig omheind stukje met tralies zat, zonder water, met het hek op slot op slot, het houten hok erin kapot gebeten van de verveling. We konden het slot niet open krijgen, misschien dat ze hem ‘s avond vrij laten en eten geven, maar een waakhond was het niet, een beetje schuw, maar vriendelijk kwispelend. Toen we een dag later bij de Libearty Bear Sanctuary in Zarnesti bij Brasov waren, de organisatie die verspreid over Roemenië, ook duizenden honden opgevangen heeft, hebben we het daar maar gemeld. Het werd genoteerd, dus we hopen maar dat ze het museum inmiddels een bezoekje gebracht hebben.

| Google Results: Muzeul Automobilului Romanesc | Google Photos: Muzeul Automobilului Romanesc | Facebook: /Leon Krijnen | Facebook: /Oldtimerliefhebbers | Facebook: /Wie rijdt er nu nog in een Oude Bak? |