Ik ben, qua browser, terug bij mijn roots: Netscape. Ooit begonnen met een browser waarvan me de naam ontschoten is, moest ik het net op om mijn geheugen op te frissen. Ach ja, NSCA Mozaic, die net als Netscape 1.1, op een floppy paste. Daar kijkt u van op, dat er ooit browsers waren die op een floppy pasten? Zo’n schijfje moet nog ergens achter me in de kast liggen, en ik vraag me af of het enige waarde voor een digitaal museum zou hebben. We dwalen af: ik heb een nieuwe Netscape aangetrapt, maar waarom van Explorer afgestapt? Omdat… >> Lees verder . . . >>

In een grijs verleden stond ik bekend als een snotaap die dingen kapot maakte. Dat onterechte imago is uit dezelfde nieuwsgierigheid ontstaan die nog steeds een van mijn belangrijkste drijfveren is: ik wil weten hoe dingen in elkaar zitten en hoe ze werken. Uit elkaar halen is gemakkelijker dan in elkaar zetten. Omdat het leren van het laatste iets langer duurt dan het eerste laat de jonge onderzoeker wel eens wat onderdelen achter en soms blijken die onontbeerlijk voor het functioneren van gefileerde apparaat. Ik weet niet of natuurkundige experimenten iets met de gemiddelde te bereiken leeftijd van mannen ten… >> Lees verder . . . >>

Het is een detail dat bankrovers of ontvoerders nogal eens over het hoofd willen zien: het gewicht van papiergeld. Zeg nou zelf: heeft u er ooit bij stil gestaan dan een miljoen euro in handzame briefjes van 20 om en nabij de 250 kilo weegt? Zie zo’n briefje als de bladzijde van een boek en u begint te beseffen dat het om tweehonderd boeken van duizend pagina’s gaat. Die pak je in je eentje niet op, hetgeen in het verleden in de Verenigde Staten nogal eens tot verrassende ontknopingen van berovingen en gijzelzaken geleid heeft. De boosdoener kon het losgeld… >> Lees verder . . . >>

Ooit was de telefoonlijn de enige manier om het internet op te kunnen. Een substantieel gedeelte van de huidige generatie surfers weet dat niet eens en kent niet het schrille gekwaak van het modem. De ‘handshake’, het protocol waarmee jouw computer zich aan de toegangspoort tot de digitale hemel aanmeldde, klonk als het baltsritueel van twee brulkikkers die te veel sigaren gerookt hadden. Weet u niet (meer) hoe dat ding schreeuwde? Ga naar Google, tik als zoekwoord ‘modem initializing string’ of iets dergelijks in en je hebt binnen een paar seconden een site gevonden waar een heel archief aangelegd is… >> Lees verder . . . >>

De nieuwe Kentie en de nieuwe Clancy zijn uit. De eerste heb ik binnen, de tweede is onderweg, vanaf Amazon Deutschland. In Nederland aan de deur afgeleverd voor hetzelfde aantal euro’s dat het in de Nederlandse boekhandel moet gaan kosten. Dat die echter een levertijd van drie weken nodig hebben, betekent een gemiste kans voor ze, want ik heb geen zin om zo lang op Red Rabbit te wachten. Webdesign in de praktijk van Kentie is voor werk zowel als ontspanning, Red Rabbit is voor louter lol en spanning. Sinds ik in 1986 een nagelnieuw exemplaar van The Hunt for… >> Lees verder . . . >>

Zaterdag 15 juni 2002 – Het faillissement van KPNQwest en de op termijn al dan niet vaststaande gevolgen mogen voor sommigen een ramp zijn, voor anderen is het een zegen. Voor helpdesks, waar de uitdrukking ‘KPNQwest’ tot summa cum laude smoes van het eigen falen geworden is. Ik wed dat tachtig procent van de arme zielen die de afgelopen weken om de zegen van een it-afdeling of de genade van een helpdesk heeft moeten smeken met de volgende woorden gezegend is: ‘Ach meneer, dat heeft met KPNQwest te maken’. Een netwerk dat niet vooruit is te branden? Tja, het is… >> Lees verder . . . >>

‘Ik schrijf en kan het net niet meer missen’, schreef ik een paar jaar geleden. Wat ik daar destijds mee bedoelde, is dat ik vrijwel nooit meer een column schreef, of een stukkie over het een of het ander, zonder de geruststellende aanwezigheid van grote broer internet op de achtergrond, op dezelfde computer. Medegebruikers begrijpen dat, terwijl er ook collega’s zijn die je er niet aan krijgt. Ondanks het gegeven dat we er binnen Wegener een medialab tegenaan gegooid hebben. In het kader van dat lab kan iedere verslaggever, redacteur, stukkiesschrijver, op kosten van de baas drie dagen naar Amersfoort.… >> Lees verder . . . >>

‘Chase Cringely klinkt als de naam van een Nascar-coureur’, zo begon woensdag de wekelijkse internetcolumn van Bob X. Cringely. ‘Chase was mijn zoon. Hij ging deze week zomaar dood na 74 dagen geleefd te hebben. Hij stopte met ademhalen, terwijl hij op mijn schoot lag. Geen geluid, geen strijd. Ik keek naar hem en hij leefde niet meer. Ik heb geen idee of hij een minuut dood was, of tien, maar we slaagden er niet in om hem te reanimeren’. Dat is slikken voor de vaste lezer die trouw iedere week naar de website van Cringely klikt om te zien… >> Lees verder . . . >>

Even kijken, voordat ik de naam krijg dat ik te vaak hetzelfde schrijf, over dezelfde dingen. Krijg je eenmaal zo’n etiket opgeplakt, dan kom je daar maar moeilijk van af. Ik denk daarbij aan wijlen onze gewaardeerde collega Wim Kock die jarenlang de dagelijkse rubriek ‘Even Uitblazen’ verzorgde. Kock was een fanatiek Engelandvaarder, en af en toe schreef hij iets over de tripjes naar zijn geliefde Albion. Het hielp hem geen moer dat hij kon aantonen in een bepaald kalenderjaar slechts driemaal iets over Groot-Brittannië te hebben geschreven. Maakte niets uit: zowel voor lezers als collega’s was Wim Kock de… >> Lees verder . . . >>

Het is lente, nieuwe geluiden. Al gaat het dwars in tegen de klassieke beleggersopvatting ‘buy in october, sell in may’, het lijkt erop dat de dot.com malaise het dieptepunt voorbij is en dat het tijd is om uw spaarcenten weer in nieuwe technieken te steken. Let wel, ik geef geen adviezen en u kunt aan het eind van ieder reclamespotje horen dat in het verleden behaalde resultaten geen garantie voor de toekomst zijn. Dezelfde stem die u luidkeels en ronkend heeft aanbevolen om uw zuurverdiende euro’s onmiddellijk over te maken, gaat tien decibel omlaag en schakelt tegelijkertijd in de overdrive.… >> Lees verder . . . >>

Gebruikt uw chef, baas, directeur, lid of voorzitter van de raad van bestuur regelmatig een van de volgende woorden of zinsneden: ‘synergie’, ‘extra inspanning’, ‘win-win situatie’, ‘focussen’, ‘reciprociteit’, ‘grote lijnen volgen’, ‘een stukje verantwoording’, ‘een stukje kwaliteit’, ‘benchmark’, ‘plan van aanpak’, ‘gaten in schieten’, ‘kennismanagement’, ‘project handen en voeten geven’, ‘even evalueren’ of ‘aan het eind van de dag’? Komt het u bekend voor? Als u ergens in dienst bent, kan dat haast bijna niet anders, dus doe mee aan de bullshit bingo. Ga naar Google en tik daar als zoekstring ‘Nederlandse bullshit bingo’ in. U komt vanzelf verschillende websites… >> Lees verder . . . >>

Een maand geleden uitte ik hier mijn dikke tevredenheid over KPN. Ingegeven door de gang van zaken rond mijn ADSL-aansluiting, Mxstream over mijn ISDN-verbinding. Er mankeerde iets aan het oude ISDN-kastje en de lijn bleek niet helemaal tof te zijn. Mankementjes die overal voor kunnen komen als er techniek aan te pas komt, en meestal op het ongelukkigste moment mogelijk. Auto, gasfornuis, thermostaat van de verwarming, televisie, het zal een keer sneuvelen, en wie niet over twee rechterhanden beschikt, is aangewezen op de hulp van klusjesman, reparateur of storingsdienst. Hulp heb je in allerlei gradaties. Het gevoel dat je eraan… >> Lees verder . . . >>

Kent u de wet van Moore? Gordon Moore, de oprichter van Intel, voorspelde in 1964 dat de capaciteit van computer-processors ieder jaar zou verdubbelen. Dat bleek zo ongeveer te kloppen tot 1970, waarna de nieuwe natuurwet zichzelf bijstelde tot de omlooptijd van achttien maanden, die nu nog steeds van kracht is. De wet van Gates? Die luidt als volgt: ‘de snelheid van software halveert iedere achttien maanden’. Satire op de gewoonte van Microsoft om software, applicaties en programma’s zo groot en zo pompeus mogelijk te maken. Waarmee het effect van de toegenomen processor snelheid teniet gedaan wordt door de toeters… >> Lees verder . . . >>