Krijnen.Com Krijnen.Com

Klapkoeien

Mijn dagen beginnen met De Correspondent, die ik voor het opstaan even scan, na het wekkertje op de opgeladen iPhone. Meestal lees ik voor het douchen snel het Verhaal van de Dag, dat ik iedereen aan kan raden. Vrijwel altijd een verrassende invalshoek, qua denken én schrijven. Maar ook de andere, kortere stukken zijn het lezen altijd waard. Zoals ‘De opstand van het klapvee begint bij meneer Snor’. Bernard Snor (62) wil een vakbond voor klapvee oprichten. Die mensen die scheef in hun stoel zitten, met een verkrampte nek, omdat ze anders net áchter de pratende kop van de bekende… >> Lees verder . . . >>

Naar België

Mijn probleem is het gelukkig niet, maar er zijn mensen die een huis van een paar miljoen aan de straatstenen niet kwijtraken. Medelijden is niet nodig, want huiseigenaren in dat segment komen meestal niet in acute problemen, als ze een jaar of wat met een dubbele hypotheek worden opgezadeld. Maar hoon verdienen ze ook niet. Hoon, afgunst, venijn, leedvermaak, dat is de doorsnee reactie van de trollen op de website van deze krant en op de sociale media, zodra het om mensen met geld en dure huizen gaat. Ik ken de eigenaar van het dure – en volgens hem het… >> Lees verder . . . >>

Schoenmaatjes

Schoenmaatjes Ghana from Edukans on Vimeo. Bekijk deze video en u bent verkocht. Geef toe dat u, net als ik, dikke tranen uit uw ogen heeft moeten vegen. Dat u nu ook schoenendozen aan het verzamelen bent, en knuffels, speelgoed, pennen en andere leuke dingen. Spulletjes waar u niet aan gehecht bent, of eigendommetjes waar u een beetje aan gehecht bent. Dingetjes waar u toch niks meer mee deed. Ach, kom op, pak ook dingetjes waar u misschien wel iets mee doet, maar die u net zo goed zou kunnen missen. Pak een schoenendoos en het mooiste pakpapier dat u… >> Lees verder . . . >>

Discriminatie

Het Cadettenkamp, aan de westkant pal tegen de parkeerplaats aan de A27 gelegen. Foto: Wikimedia Commons Stefan Huisman, de eerste burger van Oosterhout, ken ik niet persoonlijk. Maar toen ik gisteren hoorde dat tegen hem en zijn Bredase confrère Peter van der Velden een klacht is ingediend wegens homo-discriminatie, klom ik bijna in een kast. Je kan van alles vinden van Van der Velden, maar niet dat ie ooit iemand gediscrimineerd heeft. Of het nou om honderdjarigen, kotsende baby’s, rasta’s, zwervers, Zwarte Pieten, bleekscheten of roodharigen ging, Van der Velden nam ze op schoot, omhelsde ze, kuste ze, of drukte… >> Lees verder . . . >>

Angst

Omdat ze traditioneel op mijn verjaardag worden afgestoken ben ik van jongs af aan gegrepen door de inaugurale redes van de nieuwe of herkozen Amerikaanse president. Die van John F. Kennedy bijvoorbeeld, op 20 januari 1961; ‘vraag niet wat je land voor je kan doen, maar wat je voor je land kan doen‘. Met de eerste speech van Obama als president een van de indrukwekkendste ooit. Een andere legendarische is de eerste van Franklin Delano Roosevelt. Overigens de laatste intredingsrede die niet op 20 januari gehouden werd, maar op 3 maart 1933. Op het hoogtepunt van de grote depressie hield… >> Lees verder . . . >>

Toen in De Reigerstraat

Proost op de toekomst bij de buurman in De Reigerstraat, na de allerlaatste avonddienst, oktober 1980. Foto Johan van Gurp Meer foto’s: Facebook/LéonKrijnen Bijna twee weken geleden hebben we met weemoed afscheid genomen van Spinveld 55 in Breda. Het pand waar een gedeelte van de huidige redactie van BN DeStem op een paar weken na 34 jaar gewerkt heeft. Dat gedeelte dat voor de fusie met het Brabants Nieuwsblad deel uitmaakte van de redactie van dagblad De Stem. De collega’s die na de fusie in 1998 rond de eeuwwisseling aan het Spinveld terecht kwamen, of die later in het vak… >> Lees verder . . . >>

Socialemediaclausule

U zit op Facebook of Twitter, maar uw liefste niet. Of andersom. Of allebei wel. Ik weet niet hoe het bij u is, maar dat kan onvermoede spanningen opleveren in een liefdevolle relatie. Als u over een levendige fantasie beschikt beginnen uw oogjes nu te glimmen en gaan uw mondhoeken omhoog. Maar pas op, los van de voor de hand liggende teksten over uw schoonmoeder of de al dan niet abusievelijk geplaatste foto’s van vriendinnen van vrienden kan het sneller fout gaan dan u denkt. En zit u met onlijmbare scherven van een relatie waar helemaal niks aan mankeerde. Daarom… >> Lees verder . . . >>

Bye Bye Spinveld

Gisteren met weemoed een rondje gelopen door alle kamers van het lege huis waar ik de afgelopen 34 jaar, met vier tussenpozen, altijd met veel plezier gewerkt heb. Na twee keer een jaar sabbatical, een jaar detachering in Amsterdam, een jaar Etten-Leur, was het altijd thuiskomen aan Spinveld 55. Geen idee hoe vaak ik langs het water van de Markkade, via de Lunetstraat, of via de noordelijke rondweg op en neer gereden ben van het centrum van Breda naar het Spinveld, maar volgens een conservatief rekensommetje minstens 20.000 keer. Twee keer werd mijn fiets uit de stalling gejat, een klassieke… >> Lees verder . . . >>

Zes jaar Lasse Braun in Breda

Lasse Braun en actrice Brigitte Maier voor de bioscoop bij de premiere van ‘Sensations’ in het Citytheater in Amsterdam, 18 juni 1976, foto Nationaal Archief. In de De Bredase Boschstraat is de nering nogal gemengd. Rond de kop op de kruising van de Nassaustraat en de Sophiastraatvan koop je een biertje bij Bel Air, softdrugs aan de overkant, fietsen bij Schietecat, fun in de Fop Sjop. Verderop kun je jezelf laten bruinen, een Thaise massage halen, of bier in De Beyerd drinken. Ertussen zit van alles, van apotheek tot snuisterijen, modelbouw, speelgoed en autoradio’s. Een levendige straat, waar altijd van… >> Lees verder . . . >>

Hoogspanning

Met hoogspanningsleidingen is het net als met leeftijd. Iedereen wil oud worden, niemand wil het zijn. Iedereen wil altijd en overal stroom, niemand wil een hoogspanningsleiding in zijn buurt, over zijn bos, hei, tuin of weiland. Ook zoiets: 127 jaar lang was de Bredase Koepel gevuld met criminelen, van kruimeldieven tot oorlogsmisdadigers. Daar hoorde je omwonenden nooit over, maar nu er radeloze ontheemden komen, gevlucht omdat ze anders met hun kinderen worden onthoofd, zijn alle rapen gaar. Toen waren de deuren dicht, zegt u? Tja, ze zeggen niet dat die mensen wat hen betreft mogen komen als de poort gesloten… >> Lees verder . . . >>

Vivisectie

Het is een lastige, maar vooruit met de geit: ik ben gek op honden, maar ik ben niet tegen vivisectie. Zo. Het is eruit. Het lijkt me ethisch verantwoord om te handelen naar het uitgangspunt dat de voordelen van vivisectie voor de mens zwaarder wegen dan het leed dat dieren ermee wordt aangedaan. Tegelijkertijd heb ik begrip voor de principieel morele en ethische bezwaren van de tegenstanders van proeven op dieren. Maar natuurlijk worden er, zoals in iedere discussie waar emoties een rol spelen, aan beide kanten argumenten in stelling gebracht die niet bepaald ter zake zijn. Zoals het argument… >> Lees verder . . . >>

Buteo buteo

Als vogelkenner ben ik een onnozele amateur, maar ik mag graag kijken naar al wat vliegt, en probeer te herkennen wat het is. Niet zo moeilijk in het geval van de wolk net zo aandoenlijke als ordinaire mussen die deze zomer op de vlucht voor god weet wat als een horde hongerige hunnen onze stadstuin veroverd heeft. Geen idee waar ze overnachten, maar het dak van het mussenhotel met negen kamers dat ik voor de vliegende vluchtelingen gebouwd heb, wordt dagelijks hautain ondergekakt. Aan woninginrichting zijn ze nog niet toegekomen, maar misschien wachten ze tot het kouder wordt of op… >> Lees verder . . . >>

Complottheorieën

The Eye of Providence, or the all-seeing eye of God, seen here on the US$1 bill, has been taken by some to be evidence of a conspiracy involving the founders of the United States and the Illuminati.[1] Soms loop je iemand tegen het lijf die je al jaren niet meer hebt gezien. Soms vraag je dan jezelf af wat er fout gegaan is, als je hem of haar hoort praten. Klap van de molen gehad, drugs, drank, dementie, sekte, of gewoon gek geworden? Dat ga je hem of haar natuurlijk niet meteen vragen, maar ga je die nieuwe vrienden en vriendinnen van vroeger vaker… >> Lees verder . . . >>

De wijkagent

Een wijkagent is op twee fronten onmisbaar. Als schakel tussen hermandad en de wijkbewoners, en als pispaal van alle zeikers. U kent ze wel; van die de opgewonden standjes die altijd wat te mekkeren hebben over de politie. De types die 112 bellen als ze weer ruzie met de buren hebben – ligt nooit aan henzelf. Om vervolgens woest te worden omdat de wijkagent de tegenstander niet getaserd en geboeid afvoert. Mensen die kwaad worden omdat ze een bekeuring gekregen hebben en vervolgens nog bozer worden als ze beleefd uitgelegd wordt dat het wel eens hun eigen schuld zou kunnen… >> Lees verder . . . >>

Luistert allen naar dit droevig lied

Week of wat geleden maar weer eens biertje en hapje gepakt met Garrelt Verhoeven bij Kapitein Zeppos in Amsterdam, geweldig leuk tentje in het Gebed Zonder End, een straatje van amper twee meter breed. Voor de gezelligheid, omdat we ooit bij Twins in hetzelfde team honkbalden, en omdat ie weer iets had opgeduikeld, wat voor onze krant leuk zou kunnen zijn. Garrelt is hoofdcurator van de Bijzondere Collecties van de Universiteit van Amsterdam. In die hoedanigheid geniet hij bekendheid als de man die af en toe bij De Wereld Draait Door aan tafel schoof met een boek of een atlas… >> Lees verder . . . >>

Haatsissers

Eberhard van der Laan maakt zich zorgen omdat de spanningen in Amsterdam oplopen vanwege de Gaza-oorlog. Volgens de Mokumse burgemeester zijn er bijna dagelijks antisemitische incidenten en er zijn zelfs mensen die zeggen dat ze daarom weg willen uit Nederland. Ik kan me die zorgen levendig voorstellen, maar ik vraag me af wat het voorstelt. In het conflict tussen Israël en de rest van de Arabische wereld ga ik geen standpunt innemen. Omdat ik gewoon niet weet wat de waarheid is, hoe meer ik er over lees, hoe meer ik er over nadenk. Omdat ik niet weet wie gelijk heeft,… >> Lees verder . . . >>

Waarom?

Wie zich net als ik als jongere niet onbesproken heeft gedragen, zal zich de straffen heugen. Overblijven, auto’s wassen, duizenden regels strafwerk, honkbalvelden en kleedkamers vegen, extra rondjes lopen, weken geen zakgeld, draaien om de oren, schoppen onder de kont. In retrospectief mijmerend over de penitenties bereik ik met een onbezwaard gemoed twee conclusies. Alle straffen waren terecht, en ik had ze niet willen missen. Omdat de boetedoeningen me gelouterd hebben, en omdat ik geweldig veel plezier beleefd heb aan de meeste streken die ik ervoor heb moeten uithalen. Niet allemaal, bij sommige stommiteiten past slechts zwijgende schaamte. Het hoofd… >> Lees verder . . . >>

Elke Dag Denk In Aan Zondag

Hoe zullen we dit noemen? Een stukje roemruchtig recent Bredase culturele geschiedenis? Dit is de catering en redactie van de talkshow ‘Elke Dag Denk In Aan Zondag’, die in 1986 zeven maanden lang een keer in de maand op zondagmiddag in Café De Bommel geprogrammeerd stond. De talkshow werd live uitgezonden door Radio Beo, die van Buma/Stemra van vier tot vijf op 97.01 MHz dat gat mocht vullen. Er zaten iedere keer drie gasten aan tafel, waaronder Wim Merkx, Frans Fey, Marjan Olyslager, Gerard van Herpen, Frans Derks, Gerben Karstens, Corry Konings, Jantje Koopmans, Vader Abraham, Mien Oostvogels, Luce Paulussen,… >> Lees verder . . . >>

IBAN

Met alle respect voor de klagende medemens, stel ik de vraag: waar heeft u het over? In van die brieven die je in de Kampioen van de ANWB aantreft. Vol waarschuwingen voor bedienaars van bezinepompen, obers, loketbedienden, parkeerterreinen, serveersters en loslopende zigeuners, veelal in zuidelijke landen. Maar als u naar Scandinavië gaat, gooi dan de caravan vol drank, want die is daar onbetaalbaar. Gemene moraal van dat soort verhalen: ‘Oppassen dat u niet besodemieterd of bestolen wordt.’ Ook een populaire pispaal: de banken. Daar kan ik me iets bij voorstellen, na wat die allemaal uitgehaald hebben met ons geld. Maar… >> Lees verder . . . >>

Lekker slaan met verboden knuppels

BREDA – Zolang honkbal en softbal gespeeld wordt, zijn er soms werpers geraakt door de bal die ze fracties van seconden eerder richting slagman gegooid hebben. Meestal loopt het goed af, met ‘slechts’ blauwe plekken en bloeduitstortingen als herinnering. Soms gaat het fout, als een ‘line drive’ richting hoofd van de werper gaat. Afhankelijk van de timing en kracht waarmee een geoefend slagman de bal raakt zoeft die retour met een snelheid van tussen de 150 en 200 kilometer per uur. De werper staat op een afstand van 18.5 meter, maar bij de jeugd en bij het softbal staan de… >> Lees verder . . . >>