Toen ik begin maart de gaande een nuttige winter in drie maanden negentien krakkemikkige barkrukken van De Beyerd gerestaureerd had, stak de grote lees- en stamtafel nogal vermoeid, kaal en versleten af bij de herboren krukken. ‘Die zouden we eigenlijk ook eens aan moeten pakken’ zei ik toen. ‘Graag, als je tijd hebt’, zei Orson. Die tafel gaat in ieder geval drie keer per jaar voor een week het café uit: met Carnaval, Jazz Festival en Belgische Bierweek. Maar ja, met carnaval waren we in Portugal en met de Jazz in Noord Spanje. Op de zaterdag voor de opening van… >> Lees verder . . . >>

Ziezo. Ik verklaar de winter voorbij: de Krukke van Café, Brouwerij en Restaurant De Beyerd zijn klaar. Insiders snappen waarom de afsluitende ‘n’ ontbreekt; eerbetoon aan huisband De Krukke, die met Carnaval al vijf decennia gaande de Grote Optocht vanaf de luifel de Boschstraat omver toetert. Op 3 december heb ik de eerste twee Krukke opgehaald, de laatste, nummer negentien, staat nu, drie maanden later, in zijn eentje te drogen onder het zwarte infrarood paneel in mijn woodshop. Na de eerste vier experimenten ontstond er wat logistiek en methodiek, waarna de routine er langzaam in kwam. Eerst de zittingen er… >> Lees verder . . . >>

Oorspronkelijke post: 15 maart 20-17, update: 15 maart 2023‘Goedemorgen op deze stralende morgen’, zei onze onsterfelijke Jac Friet (Jac is inmiddels wijlen, vorig jaar overleden) altijd als ie Café De Beyerd schoon kwam maken. Goedemorgen op deze stralende morgen, van de dag die je wist dat zou komen, eh, waarop we allemaal gaan stemmen. Niet dan? Om in die stemming te komen een terugblik op de politieke cafe’s in de jaren zeventig in De Beyerd, een eentje in De Bommel, op 26 mei 1981. Die van De Beyerd zijn 29 november 1972, 30 oktober 1973, en volgens het onderschrift van… >> Lees verder . . . >>

Dit album heb ik drie jaar geleden samengesteld, ter gelegenheid van de 42e Belgische Bierweek. De 45e is ons door de Corona afgepakt, maar niet getreurd, we gaan er vanmiddag gewoon thuis tegenaan, zetten de Beyerd Blues maar weer eens op, en zingen gewoon luidkeels mee; Uit de weg, want ik moet weer overgeven, kijk d’r kommen allemaal harde stukskes mee’.Van alle edities zijn er alleen van deze opening, die van zaterdag 14 oktober 1978, foto’s te vinden in het Stadsarchief. Achter de bar ons aller stamdcafévader Piet de Jongh (vorig jaar januari overleden), Jan Konings, Fred van de Penne,… >> Lees verder . . . >>

Opgegraven bij de voorjaarsopruiming: De EP op LP formaat van de onsterfelijke Beyerd Blues van Joep Peeters, met daarin het jubileumboek van de eerste tien Belgische Bierweken in Café De Beyerd, van 1976 tot en met 1985.Joep was de tekstschrijver, zanger, pianist en af en toe ook toeteraar van, zoals ze zich op de hoes noemden, Ensemble Speeldrift, voorheen de Black Mollies, met medewerking van Gemengd Dames en Herenkoor(m/v) De Klepels.Op de EP op de A-kant ‘Uit de weg, want ik moet weer overgeven, (kijk d’r komen allemaal harde stukskes mee)’, en De Klos, op de B-kant de Beyerd Blues… >> Lees verder . . . >>

Dit verhaal schreef ik in april 2016 voor BN De Stem. Het schoot me deze week weer te binnen toen de muurschildering in de Poort van Schoenmakers aan de Pasbaan opgeleverd werd. Stond je zestig jaar geleden in die Poort – nog steeds een stinkend populaire pisplek tijdens Carnaval – met je gezicht naar het westen, dan keek je recht op ‘De Houten Tentjes’.Als er één stuk Breda is, dat voorgoed en grondig naar de gallemiezen geholpen is, dan is het wel het Kloosterplein en omgeving. Waar van sommige straatjes, zoals Pasbaan en Beyerd, nog de naam of een paar… >> Lees verder . . . >>

Bijna drie jaar geleden schreef ik iets over de sloop van Hotel de Kroon in de Boschstraat, en de daaruit voortvloeiende dood van Piet van Wijk. Van hem heb ik toen nergens een foto kunnen vinden, maar ik wist dat er ergens, boven Café de Beyerd, een foto van hem rond moest slingeren. Die heeft in de jaren tachtig in het café gehangen, in de wisselende expositie. Sommige portretten, van Piet en Els de Jongh, Albert Jonkers en Oma, hebben een vaste plaats, anderen portretten of Bredase foto’s hangen er een tijdje en verdwijnen dan weer een tijdje. Meester Muller… >> Lees verder . . . >>

(Foto Evi Matthijssen | Stadsarchief Breda) De Beyerd zonder Piet, we zullen er in onze huiskamer, ons clubhuis, ons café, aan moeten wennen. Al is De Beyerd zo veel meer dan alleen maar een café. Dankzij Piet de Jongh, die er niet alleen een huiskamer voor al zijn klanten en vrienden van gemaakt heeft, maar ook een politieke debatteerclub, een biljartkot, een rikhaven, een kookclub, ieder jaar een onvergetelijke Belgische Bierweek, een koejon toernooi, een blueszaal, bierproefwedstrijden, fietstochten, tennistoestanden, voetbalwedstrijden, en nog tig andere activiteiten. Carnaval en de Singelloop, nergens in Breda, nergens in Kielegat worden die twee uithangborden van… >> Lees verder . . . >>

Met de donderdag in Heusden overleden ex-wethouder van Breda Hans van Dun heb ik persoonlijk nooit veel mee te maken gehad. Heb hem als verslaggever ooit één keer gesproken bij een opening van het een of ander.Toen de affaires rond hem in Breda speelden deed ik iets anders bij de krant, maar natuurlijk heb ik destijds wel alles gelezen en meegekregen van collega’s. Maar toen ik vanavond nog eens in het stadsarchief dook om nog eens wat te lezen over de man, kwam ik een leuke bijvangst tegen: de politieke café’s die Piet de Jong begin jaren zeventig al in… >> Lees verder . . . >>