Tien maanden geleden kwam ik er op de fiets langs, en maakte ik een paar foto’s van de Sint Jan de Doperkerk in Waalwijk. Naar aanleiding van die foto’s hoorde ik dat sommige mensen, die hem vanaf de A59 vaak gezien hebben, maar verder nog nooit de afslag ‘Wolluk’ genomen hebben, altijd gedacht hebben dat het een moskee is. Niet zo’n gekke gedachte, met die in totaal negentien koepels en koepeltjes en die slanke toren, die inderdaad veel weg heeft van een minaret. Afgelopen week twee keer – vanwege ochtend- en avondzon – keer naar Waalwijk geweest met de groothoek,… >> Lees verder . . . >>

En omdat we toch in Vught waren: het voormalige Raadhuis Leeuwenstein stond er lekker Eftelingachtig bij in het vroege voorjaarszonnetje. Dit is overigens Leeuwenstein 2.0, of 3.0. Het oorspronkelijke Leeuwenstein werd in 1753 gebouwd als buitenverblijf van jurist meester Johan Hendrik van Heurn.Op Rijksmonumenten.nl staat een uitgebreide beschrijving. Na het overlijden van Van Heurn verhuurde zijn weduwe Anna Römer het huis, om er later zelf te gaan wonen. Na haar dood verbleef haar kleindochter Anna Antonia Emilia van Heurn en haar echtgenoot Aldert van Galen vaak op het huis. In 1826 ging de familie er permanent wonen, maar na het… >> Lees verder . . . >>

Kijk. Zo hebben ze dat in Vught gedaan, met de voormalige Petruskerk. Dat, of zoiets, of iets dergelijks, of voor mijn part iets totaal anders, hadden we in Breda ook kunnen doen. Met alle min of meer monumentale kerken die we in een paar decennia gesloopt hebben. Ik noem ze nog maar even op, dat frustrerende rijtje: de Christus Koningkerk aan het Pastoor Pottersplein, de Heilige Kruiskerk in Breda-Noord, de Sint Jan de Doperkerk aan de IJpelaardreef, de Petrus en Pauluskerk aan de Graaf Hendrik III laan, de Goede Herder aan de Baliendijk, de Michaelkerk aan het Hooghout, de Maria Onbevlekte Ontvangenis aan de Oranjeboomstraat, de Gerardus Majellakerk aan de Odilia van Salmstraat, de Barbarakathedraal aan de Haven, de Jozefkerk op de… >> Lees verder . . . >>

Dit minstens 62 jaar oud pak fotopapier zat bij de minstens even oude Fokaflex die ik afgelopen zomer ergens in Tsjechië kocht. Bij een handelaar in oude rommel die net na het afrekenen als een regelrechte racist uit de kast kwam, maar ja, toen had ik al betaald, anders had ik gezegd dat ie het ding in zijn reet had kunnen steken. De camera staat nu in de man cave in een krat met enkele tientallen andere camera’s en aanverwante parafernalia, verrekijkers, vergroot apparaten, lenzen, statieven, oude stoommeters en wat dies meer zij, waarvan ik de komende herfst diesel of… >> Lees verder . . . >>

Toch maar even naar het Land van Maas en Waal gereden vandaag, wij vanuit Breda, neef Willem vanuit Hilversum. Om het woedende water in de wassende Waal te bekijken, voordat het weer gaat zakken. Of, zo u wil, het wassende water in de woedende Waal. Het viel wel mee, zagen we, eenmaal gearriveerd te Dreumel. Al zat een bak koffie er in het Veerhuis in Wamel er vandaag niet in, want dat stond door het water afgesloten eenzaam in het uiterwaard. Overigens; voor wie een 3 sterren restaurant wil beginnen op een unieke locatie: het Veerhuis staat te koop.Wie geboren… >> Lees verder . . . >>

De naam Seph Lawless klinkt te mooi om waar te zijn, en dat is ie ook. Het is een pseudoniem van een Amerikaanse fotograaf, wiens echte naam ik zo gauw niet kan vinden, in ieder geval niet op zijn WiKi: Seph Lawless Hij komt uit Cleveland, Ohio, en is gespecialiseerd in vergeten en vergane industriële en stedelijke plaatsen gebouwen, al dan niet in de openbare ruimte. Via zijn website zijn prachtige portfolio’s te bekijken van wat ie allemaal gemaakte heeft heeft, en welke prijzen hij er mee gewonnen heeft: http://sephlawless.com/my-story/ Een van zijn meest recente projecten is ‘Abandoned: Hauntingly Beautiful… >> Lees verder . . . >>

Helaas is onze favoriet, Ravel du Maffé, verkocht aan een dame in Ommen, die er in Overijssel trektochten mee aan het maken is. In de Schijndelse kudde schijnt het nu wat rustiger te zijn dan voorheen, want Ravel was een kwajongen die de boel graag op stelten zetten. Maar we hadden een waardige vervanger, waar het meteen mee klikte: Tarifa du Rébenty. Net haar 10e verjaardag gevierd, een grote dame met een schofthoogte van 1.35 meter, zelfs voor die grote Pyrenese ezels best veel. Tarifa is als veulen door haar fokker half dood geknuffeld. Met als resultaat dat ze de… >> Lees verder . . . >>