Dit is de heer Kleman, in 1954 gekiekt door H.A. Hagen, collectie Stadsarchief Breda. Meneer Kleman was destijds de speaker van Van Baronie. Aan het kistje waar de versterker van zijn elektrische roeptoeter in zit zo te zien gesponsord door de familie Hellenberg Hubar van Technica Nova aan de Wilhelminastraat. Het is de officiële titel van de heer Kleman die me inspireert: Kleman was de voorzitter van de afdeling Pers en Propaganda van Baronie. Prachtig! Ik stel voor alle afdelingen communicatie, van alle overheids instanties, van alle politieke partijen, en van alle bedrijven, onmiddellijk met terugwerkende kracht te hertitelen tot… >> Lees verder . . . >>

12-10-1983: Staand vlnr John Mutsaers, Peter van Damme, Arno Baecklandt, Rob Daver, Pieter de Leyer, Peter van Velzen en trainer Willem Janssen. Knielend vlnr Rob Sprokholt, Wim Gommeren, Mari Meulemans, Jan van Eis, Paul van Rijthoven en verzorger Joost Weijers. Mooi verhaal over de jongstleden 28 augustus overleden volleyballer Willy Gommeren in BN De Stem: Willy Gommeren (1949-2020) stond bekend als de ‘man met de hamer’ in volleybalwereld. Ik heb er verder niet zoveel aan toe te voegen, herinner me hem ook als een bijzonder beminnelijk man, en na afloop van iedere wedstrijd van Brevok ook een gezellige innemer. Nog… >> Lees verder . . . >>

Op verzoek van verschillende kanten; een fotoalbum met bijna 100 foto’s van Frans Derks. Die, zoals we weten, in het leven nogal wat verschillende rollen vervulde. Foto’s van Frans als scheidsrechter, als voorzitter van Brevok, FC Dordrecht, en van de landelijke scheidsrechterscommissie. Als organisator van van alles wat, van de Kennedy Mars, van de sportdagen van de Bredase Invaliden Sport Organisatie, en van trips met bussen vol Bredase invaliden naar de Waddeneilanden. Als Prins Carnaval op het scheidsrechtersbal, als toeteraar bij het 75-jarig jubileum van NAC, in de rechtszaal als als pleiter voor NAC om een dreigend faillissement af te… >> Lees verder . . . >>

Over deze foto in het eendelige pakje met modeontwerper Frans Molenaar: ‘Mijn lieve moeder zei altijd: ‘mode moet het goede aan je lijf markeren, en het slechte maskeren’. Daarom had Leo Horn zo veel aan en ik zo weinig. Jos Coler, voorzitter betaald voetbal, ergerde zich dood aan mijn kleding. Hoe meer hij dat deed, hoe vaker ik naar Frans Molenaar ging om een nieuw pakje te laten aanmeten. Al kneep die wel eens in mijn billen tijdens het passen. Foto Ton Schütz. 26 september 2020: Nog een dikke maand, en dan zou ik op de Reeptiend langskomen, vanwege de… >> Lees verder . . . >>

André van Duin is een van de tofste peren ooit, maar van deze rol, als Rotterdamse agent tegen de babbeltrucs, heb ik nogal wat last de laatste tijd. Deze poster hangt levensgroot in de hal van een appartementsgebouw, waar een van de klantjes woont, waarvoor ik via Automaatje de boodschappen doe. Het probleem is dat de mevrouw voor wie ik dat doe, sommige dingen een beetje kwijt is, maar deze boodschap van André is er goed in gehamerd. Daar sta ik dan, met een loodzware tas van de Jumbo, terwijl ik mevrouw door de intercom probeer uit te leggen wie… >> Lees verder . . . >>

Deze twee foto’s zijn via via bij me terecht gekomen, met dank aan Pleuni Depmann. Ze zaten in een map met wat kopieën van krantenartikelen over de sloop van de Barbarakathedraal en de Maria Hemelvaartkerk, en een paar negatieven van bouwtekeningen van teloor gegane Bredase kerken. Dat materiaal is allemaal niet zo bijzonder, maar deze twee foto’s zijn wel leuk. Ik denk dat deze twee opnamen er niet toevallig samen in terecht gekomen zijn. Zo te zien zijn ze allebei vanaf de watertoren van architect Jan Schotel aan de Wilhelminasingel genomen, met het Chassépark – vroeger het exercitieterrein van de… >> Lees verder . . . >>

Zoals dat wel vaker gaat; ik zocht iets anders toen ik deze tegen kwam. Hij is wel leuk voor iedereen die in de Belcrum woont, wel eens naar Hornbach gaat, of dagelijks over de Noordelijke Rondweg rijdt. De foto is in 1953 uit de watertoren aan het eind van de Speelhuislaan genomen. Dat verharde stuk, dat van rechtsonder diagonaal naar links midden steekt is het eind van de Konijnenberg, het dijkje waar dat hekje voor staat is de Crogtdijk, nu de Noordelijke Rondweg. Het is begin jaren vijftig, het stuk spoor maakt nog een bocht naar rechts, maar zal aan… >> Lees verder . . . >>

Update 26-8-2021, oorspronkelijke post 16-08-2017 Toen ik een paar weken geleden in Westerbork was heb ik in het Herinneringscentrum nog even staan bladeren in de daar beschikbare boeken en archieven. Omdat ik aan Michel Velleman moest denken, over wie ik een paar dagen geleden iets schreef, en aan de Bredase joden, die via Westerbork naar de Duitse gaskamers gestuurd zijn. Onder hen het echtpaar Jacob en Elizabeth Stern-Cohen, die in het najaar van 1942 in hun bovenwoning aan Kasteelplein 9a opgepakt werden en via Westerbork naar eindstation Auschwitz getransporteerd werden. Mijn posts in 2017 gingen eigenlijk over het helaas verdwenen… >> Lees verder . . . >>

Nog even over de Barbara Kathedraal. Over de sloop in 1969 en 1970 nu, waarvan een serie van ruim 160 foto’s in het Stadsarchief ondergebracht is. Een groot aantal in zwart wit, van B. van Gils, Ben Speekenbrink, Hans Chabot, en Chris Heil. De meeste foto’s van de sloop – 128 stuks – zijn van ene M. J. F. Jacobs. Die heeft vijftig jaar geleden ook een paar kleurenrolletjes vol geschoten, met veel sfeer. Het zijn beelden die in een oorlogsfilm niet zouden misstaan, af en toe doen ze aan de naweeën van de bombardementen op Dresden of Rotterdam denken.… >> Lees verder . . . >>

Naar aanleiding van een post van Jacqueline Bogmans op Facebook/OudBreda schoot me te binnen dat ik vier jaar geleden voor de krant nog een verhaal geschreven heb over de Barbara, maar dat kan ik nu nergens meer vinden.De foto’s die ik toen verzameld heb gelukkig wel, ze komen uit het archief van de krant, uit het Stadsarchief, uit de Reliwikies, en uit de Nationale Beeldbank.Wat ik wel kan vinden: het verhaal dat Edine Wijnands in oktober 2018 schreef naar aanleiding van een expositie van voorwerpen uit de Barbara in het Stedelijk Museum, onder de kop” ‘Herinneringen aan de Barbarakathedraal‘. ”… >> Lees verder . . . >>

Zie ook: ‘Een Lachappelle herken je meteen‘ Geen idee hoeveel parketvloeren van Lachappelle er nog liggen in Breda, misschien nog een paar in monumentale panden, of in een van de kazernes in Breda? Of misschien ook nog wel in enkele villa’s die voor de teloorgang van de op dat moment bijna tachtig jaar oude fabriek aan de gelijknamige straat in de jaren zestig en zeventig gebouwd zijn. Want de vloeren van Lachappelle hadden de naam dat ze levenslang meegingen, zonder ooit krom te trekken, of te gaan kieren. Het geheim van de parketboer was eigenlijk geen geheim. Om te beginnen… >> Lees verder . . . >>

Zie ook: Het perfecte parket van Lachappelle Een klein stukje historie van Lachappelle is nog springlevend, op een paar honderd meter verwijderd van de plaats waar de fabriek vroeger gevestigd was. Achter zijn huis aan de Terheijdenseweg heeft Eric Jongmans een kleine sfeervolle showroom met klassieke en moderne parketstalen. Hij importeert, zaagt, en legt parket, maar hij restaureert of hergebruikt ook oude parketvloeren. Gaande zijn renovatiewerken is een bijzondere belangstelling voor Lachappelle ontstaan, als een soort van late roeping. De parketteur is geen Bredanaar, maar afkomstig uit Delft, waar zijn ouders een parketzaak hadden, en zijn moeder en stiefvader later… >> Lees verder . . . >>

Nog zo’n fantastisch glasplaatje uit het Stadsarchief, door Fotopersbureau Het Zuiden op de KMA gemaakt. Het is 11 december 1936 en voor de Henricuspoort poseren 34 ferme jongens, stoere knapen. Verkleed als Spaanse soldaten, in het kader van ‘De Historiespelen’. Rechts staat de baas van het spul, met een zorgvuldig geknipt sikje en een mooie witte kanten kraag. Iets rechts van het midden staat er nog een die iets meer te vertellen heeft, ook met een witte kraag, en een mooie pluim op zijn baret. Het is koud, op de grond is een vuurtje aangestoken. De tweede van links heeft… >> Lees verder . . . >>

Het is Sinterklaas, 6 december 1972 en de Grote Markt krijgt een cadeautje. Op de hoek van de Sint Janstraat en de Halstraat wordt de op dat moment nog maar acht ton zware plataan geplaatst, die eerder die week op de Heuvelbrink uitgegraven is. De Bredase politie rijdt nog in Kevers, en baant de weg voor de boom op de Veemarktstraat. Daar zijn nog gevestigd de Chinees Indisch buffet restaurant Gala, waar je nog nog een Royal Crown Cola kan bestellen. De jongeman rechts in beeld heeft een camera, een zeldzaamheid in het straatbeeld die dagen. Links zien we de… >> Lees verder . . . >>

Bas van Boxtel liet in het gat aan het eind van de Baronielaan een huis bouwen. Om een eeuwenoude beuk, die van hem moest blijven staan. Hij heeft het geheel nu opgesierd met een levensgroot spandoek, ter herinnering aan de paardentram die nog maar een eeuw geleden van het station naar Hotel Mastbosch reed, en destijds hier stopte.

Op 22 april 1972 zal Johan van Gurp het zweet uitgebroken zijn toen hij deze foto maakte. Johan had er een handje van om de door hem geportretteerden, als er tenminste geen sprake was van ongelukken of overlijdens, liefst een beetje opgewekt, vrolijk en lachend op de foto te zetten. Op deze zaterdag, bijna 48 jaar geleden, is hem dat bepaald niet gelukt. Het doet me een beetje aan de tegenstelling ‘Beatles’!, ‘Stones’!, ‘Beatles’!, ‘Stones’! in de sixties denken. De Beatles beschouwden zichzelf en het leven (toen nog) als één grote grap, hetgeen van vrijwel alle foto’s uit die periode… >> Lees verder . . . >>