André van Duin is een van de tofste peren ooit, maar van deze rol, als Rotterdamse agent tegen de babbeltrucs, heb ik nogal wat last de laatste tijd. Deze poster hangt levensgroot in de hal van een appartementsgebouw, waar een van de klantjes woont, waarvoor ik via Automaatje de boodschappen doe. Het probleem is dat de mevrouw voor wie ik dat doe, sommige dingen een beetje kwijt is, maar deze boodschap van André is er goed in gehamerd. Daar sta ik dan, met een loodzware tas van de Jumbo, terwijl ik mevrouw door de intercom probeer uit te leggen wie… >> Lees verder . . . >>
Terheijdens café wachtkamer voor drie rovers
René Schotanus zocht gisteren een foto van het beeld van stiertje dat ooit voor het postkantoor op de hoek Zeggelaan – Polderstraat stond – en vroeg zich af waar het gebleven was. Schijnt nu op de kinderboerderij van Savok te staan, of achter het oude gemeentehuis, dus daar zijn we uit, maar mij schoot een andere herinnering te binnen: de overval op het PTT kantoor, toen dat in 1969 nog aan de Hoofdstraat zat, tegenover De Zevende Hemel.Dat toen nog Café Het Centrum heette. Daar stapten op woensdag 12 maart drie zeelui binnen, die de week daarvoor, nadat ze in… >> Lees verder . . . >>
From wood to white
Het zal misschien ff wennen zijn, na een paar honderdduizend kilometer met dat Italiaanse houten stuurtje, dacht ik. Tot Peter bij Oldtimer Parts in Etten-Leur er vanmiddag dit origineel – nou ja, vooruit, de reproductie van Paruzzi – op gedraaid heeft. Niet dus, na de eerste meters voelde het al veel beter aan, omdat het groter is, zodat je veel meer moment hebt dan met dat kleinere stuur. En het staat natuurlijk stukken beter, dat ivoor, niet dan? Schrik niet; het is imitatie tandsteen er is geen Jumbo, Rhino of Moby Dick voor afgeschoten. De claxon is nog even een… >> Lees verder . . . >>
Demis Roussos bij NAC
Een jaar geleden (op 29 juli 2019) speelde NAC een oefenwedstrijd tegen Panathinaikos. Dat deed me denken aan de dag dat Demis Roussos de aftrap nam voor de thuiswedstrijd tegen ADO, die op 24 maart 1974 in 1-1 zou eindigen. Dat was een hele opluchting voor NAC, gezien de uitwedstrijd in het Zuiderpark, waar NAC op 21 oktober 1973 na 3-1 bij rust van Aad Mansveld en zijn Haagse vrijbuiters een stevig pak slaag kreeg: 8-3.Op bijgaande foto’s herkennen we wijlen voorzitter Fokko Nienhuis en secretaris Ton van der Meer, die de Griekse geweldenaar naar de middenstip begeleiden, waar hij… >> Lees verder . . . >>
Dafjes in de Singels
Bij deze foto’s in het Bredase Stadsarchief vraag ik me af of de Bredase Singels een speciale aantrekkingskracht voor DAF’jes hadden. Het zou natuurlijk ook kunnen dat dat moeilijke schakelpatroon van de Variomatic af en toe onoverkomelijke problemen opleverde in de keuze tussen A (Achteruit) en V (Vooruit). Dat doet me denken aan wijlen onze legendarische collega Ton Koomen (de halfbroer van Theo). Ton bezocht begin jaren ’70 tweemaal de persconferentie van de Acht van Chaam, om na afloop tweemaal met zijn DAF 33 in grote problemen te komen door die verdomde schakelpook. De eerste keer reed hij volgas achteruit,… >> Lees verder . . . >>
Ziezo
Ziezo. Klaar voor de carnaval, voor het geval het doorgaat. Bonus: ook nog Doutzenproof.
Čičmany, Slovakia
Čičmany, Slowakije. Dorpje in het middengebergte in noord west Slowakije. Officieel niet eens een dorp, maar een straat van Žilina. De stad waar Peter Sagan geboren en getogen is, dus die zal het ritje vanuit de stad over 40 kilometer naar de 600 meter wel vaak gemaakt hebben. Volgens de Wiki begin 2005 nog 204 inwoners, maar nu nog maar een handvol, volgens het meisje in het knusse museum in het gehucht dat eigenlijk een compleet openluchtmuseum zou moeten zijn. | Wiki: Čičmany | Facebook: July 22, 2018 |
Good morning . . .
Zal je altijd zien. Zitten er een moeder kauwtje met een om voer kwekende juvenile naast elkaar op onze kookaburra, terwijl we binnen aan de cappuccino zitten, en als ik dan de Canon uit mijn rugzak geritst heb, is junior pleiten.
Schijnvliegveld De Kiek
In oktober, en in de maanden daarvoor heb ik het nieuws over de heropening van ‘Schijnvliegveld De Kiek’ compleet gemist, anders was ik er veel eerder naar toe gegaan. Leuk hoor, dat stukje geschiedenis, aan het Bels Lijntje tussen Alphen en Goirle. Kwam er een paar dagen geleden op de mountain bike voor de eerste keer langs. Ik kende de geschiedenis van het schijnvliegveld wel, maar ik heb nooit geweten waar het precies was, en dat er nu zo’n prachtig museumstuk van gemaakt is.| Zie ook: Brabants Dagblad: De Kiek. | En: Facebook. |
Stay Safe Cruise 2020
Ik had vandaag helaas geen tijd om de 200 km van de Stay Safe Cruise 2020 mee te rijden, maar kon vanmiddag gelukkig toch nog even gaan kijken bij Oldtimer Parts in Etten-Leur. Daar hadden ze er, naar horen zeggen van enkele deelnemers die wel het rondje lang allerlei VW Oldtimer specialisten gedaan hadden – meer werk van gemaakt dan bij de meeste andere stops. Goeie muziek, goeie koffie voor de chauffeurs en bier voor de bijrijders, en goeie spare ribs op de Green Egg. En drie tip top bussies voor de deur, oogverblindend gerestaureerd, met als toegift het Brabants… >> Lees verder . . . >>
Chassépark vanaf de watertoren
Deze twee foto’s zijn via via bij me terecht gekomen, met dank aan Pleuni Depmann. Ze zaten in een map met wat kopieën van krantenartikelen over de sloop van de Barbarakathedraal en de Maria Hemelvaartkerk, en een paar negatieven van bouwtekeningen van teloor gegane Bredase kerken. Dat materiaal is allemaal niet zo bijzonder, maar deze twee foto’s zijn wel leuk. Ik denk dat deze twee opnamen er niet toevallig samen in terecht gekomen zijn. Zo te zien zijn ze allebei vanaf de watertoren van architect Jan Schotel aan de Wilhelminasingel genomen, met het Chassépark – vroeger het exercitieterrein van de… >> Lees verder . . . >>
De Crogtdijk in 1953
Zoals dat wel vaker gaat; ik zocht iets anders toen ik deze tegen kwam. Hij is wel leuk voor iedereen die in de Belcrum woont, wel eens naar Hornbach gaat, of dagelijks over de Noordelijke Rondweg rijdt. De foto is in 1953 uit de watertoren aan het eind van de Speelhuislaan genomen. Dat verharde stuk, dat van rechtsonder diagonaal naar links midden steekt is het eind van de Konijnenberg, het dijkje waar dat hekje voor staat is de Crogtdijk, nu de Noordelijke Rondweg. Het is begin jaren vijftig, het stuk spoor maakt nog een bocht naar rechts, maar zal aan… >> Lees verder . . . >>
Kasteelplein 11
Update 26-8-2021, oorspronkelijke post 16-08-2017 Toen ik een paar weken geleden in Westerbork was heb ik in het Herinneringscentrum nog even staan bladeren in de daar beschikbare boeken en archieven. Omdat ik aan Michel Velleman moest denken, over wie ik een paar dagen geleden iets schreef, en aan de Bredase joden, die via Westerbork naar de Duitse gaskamers gestuurd zijn. Onder hen het echtpaar Jacob en Elizabeth Stern-Cohen, die in het najaar van 1942 in hun bovenwoning aan Kasteelplein 9a opgepakt werden en via Westerbork naar eindstation Auschwitz getransporteerd werden. Mijn posts in 2017 gingen eigenlijk over het helaas verdwenen… >> Lees verder . . . >>
Grace weet de weg in Leur
‘Grace weet al 25 jaar de weg in Leur’, schreef ik in 2013, nadat ik bij wijlen Frans Buiks in zijn geweldig leuke Land- en Tuinbouwmuseum op de koffie was geweest. Hij liet Grace toen nog iedere dag te voet op haar gemak grazen, op een braakliggend uitje aan de spoor aan de noordkant. Aan de zuidkant van het spoor kwamen ze nooit, ‘want dat is Etten, en daar komt ze niet, dan begint ze te steigeren.Dit was de intro van het verhaal: Iedereen in Leur kent Frans Buiks en zijn merrie Grace. Al een kwart eeuw toeren ze samen.… >> Lees verder . . . >>
De sloop van de Barbara
Nog even over de Barbara Kathedraal. Over de sloop in 1969 en 1970 nu, waarvan een serie van ruim 160 foto’s in het Stadsarchief ondergebracht is. Een groot aantal in zwart wit, van B. van Gils, Ben Speekenbrink, Hans Chabot, en Chris Heil. De meeste foto’s van de sloop – 128 stuks – zijn van ene M. J. F. Jacobs. Die heeft vijftig jaar geleden ook een paar kleurenrolletjes vol geschoten, met veel sfeer. Het zijn beelden die in een oorlogsfilm niet zouden misstaan, af en toe doen ze aan de naweeën van de bombardementen op Dresden of Rotterdam denken.… >> Lees verder . . . >>
Gat gevuld
Dit gat moest ook nog even gevuld worden. Ik denk dat ie in 1955 zonder radio geleverd is, want die gaten waren er nogal rafelig handmatig in gefrutterd, en gebeiteld in de achterkant Van de oude radio’s die bij Oldtimer Parts op zolder liggen paste er niet een. Dus van deze kapotte Blaupunkt het frontje eraf geknipt en gesneden, de knoppen los op een M6 gemonteerd, het grote gat geruimd met een rasp en het boeltje er in gelijmd. Soort van fake Disney gevel. Het geluid? Dat komt straks uit een paar Bluetooth boxen.
De Barbara Kathedraal
Naar aanleiding van een post van Jacqueline Bogmans op Facebook/OudBreda schoot me te binnen dat ik vier jaar geleden voor de krant nog een verhaal geschreven heb over de Barbara, maar dat kan ik nu nergens meer vinden.De foto’s die ik toen verzameld heb gelukkig wel, ze komen uit het archief van de krant, uit het Stadsarchief, uit de Reliwikies, en uit de Nationale Beeldbank.Wat ik wel kan vinden: het verhaal dat Edine Wijnands in oktober 2018 schreef naar aanleiding van een expositie van voorwerpen uit de Barbara in het Stedelijk Museum, onder de kop” ‘Herinneringen aan de Barbarakathedraal‘. ”… >> Lees verder . . . >>
De ooievaars van Hurwenen
Vorige week kwam ik er op de racefiets langs, en tot dan had ik er nog nooit van gehoord; de ooievaarsnesten in Hurwenen, aan de zuidoever van de Waal in de Bommelerwaard. Een complete kolonie, van negen bewoonde nesten in de extra hoge hoogspanningsmast, omdat de 150 Kv daar de Waal oversteekt. Overigens dezelfde mast waar op 13 november 2007 een Apache van de Koninklijke Luchtmacht tegenaan vloog en voor een mega stroomstoring in Gelderland zorgde. Ruim 55.000 huishoudens in en buiten de Bommelerwaard zaten bijna een week in de donkere kou.De Hurwenense ooievaars hadden er geen last van, want… >> Lees verder . . . >>
Het perfecte parket van Lachappelle
Zie ook: ‘Een Lachappelle herken je meteen‘ Geen idee hoeveel parketvloeren van Lachappelle er nog liggen in Breda, misschien nog een paar in monumentale panden, of in een van de kazernes in Breda? Of misschien ook nog wel in enkele villa’s die voor de teloorgang van de op dat moment bijna tachtig jaar oude fabriek aan de gelijknamige straat in de jaren zestig en zeventig gebouwd zijn. Want de vloeren van Lachappelle hadden de naam dat ze levenslang meegingen, zonder ooit krom te trekken, of te gaan kieren. Het geheim van de parketboer was eigenlijk geen geheim. Om te beginnen… >> Lees verder . . . >>
‘Een Lachappelle herken je meteen’
Zie ook: Het perfecte parket van Lachappelle Een klein stukje historie van Lachappelle is nog springlevend, op een paar honderd meter verwijderd van de plaats waar de fabriek vroeger gevestigd was. Achter zijn huis aan de Terheijdenseweg heeft Eric Jongmans een kleine sfeervolle showroom met klassieke en moderne parketstalen. Hij importeert, zaagt, en legt parket, maar hij restaureert of hergebruikt ook oude parketvloeren. Gaande zijn renovatiewerken is een bijzondere belangstelling voor Lachappelle ontstaan, als een soort van late roeping. De parketteur is geen Bredanaar, maar afkomstig uit Delft, waar zijn ouders een parketzaak hadden, en zijn moeder en stiefvader later… >> Lees verder . . . >>