Krijnen.Com Krijnen.Com

Slack Gang

Slack Gang. De eerste foto is van 1969, de vier daarna van 1971, de laatste is ongedateerd, met als onderschrift: ‘Slack Gang na afwezigheid van twee jaar in jongerencentrum San Stefano’. Namen graag, ik herken op alle foto’s Eddy van der Meer de Walcheren, Toon Plasman en Roel Röring, andere namen hou ik me aanbevolen. Ze speelden eind jaren ’60, begin ’70 regelmatig in het Klapcot. De laatste bezetting, in 1974, naast Eddy: Kees van Veldhuizen (orgel), Roel Bisschop (drums) and Hans de Vos (bass). Daar heb ik geen foto van kunnen vinden.Toon Plasman heeft een muziekstudio in Millingen aan… >> Lees verder . . . >>

De nieuwjaarsreceptie

Ook Gerard van Herpen, de stadsverslaggever en columnist van Dagblad De Stem, was er altijd bij. Foto Johan van Gurp, Dagblad De Stem, Stadsarchief Breda. Komende zondag in de Grote Kerk: de nieuwjaarsreceptie van de gemeente Breda. Een paar foto’s van eerdere gelegenheden, in de kerk, en op het Stadhuis aan de Grote Markt. Die van die dansende ouderen zijn van de receptie van 40 jaar geleden, op 4 januari 1977 in Stadsschouwburg Concordia, na het officiële gedeelte. Gezien de vrouwelijke dansparen was er kennelijk een gebrek aan heren die de voetjes nog van de vloer konden of wilden krijgen.… >> Lees verder . . . >>

Breda op glas

Terwijl er de hele week hard gewerkt is aan het opruimen van de hardware van de buitenexposities van Breda Photo ben ik maar weer eens hopeloos verdwaald geraakt in de digitale krochten van het Stadsarchief. Waar tussen de schat aan ruim 315.00 foto’s en films een aparte voorraad juwelen door te spitten is: de glasnegatieven. Die, in tegenstelling tot oude negatieven en zwart wit afdrukken desnoods tot op kamerbreed behang ingescand kunnen worden, en ze blijven overeind, haarscherp. Zoom er op in, en de Bredanaars van een eeuw geleden komen tot leven, tot en met de moedervlekken, de haarvaten en… >> Lees verder . . . >>

De Oude Vest

De Oude Vest, 50 jaar geleden, zo te zien vanaf de toren van de in het voorjaar van 1967 gesloopte Maria Hemelvaartkerk. Een foto vol nostalgie en schots en scheef geparkeerde oldtimers. De Volkswagen bus, een nu klassieke en peperdure T1, is van woninginrichter Van Dijk. Ergens links staat overigens nog een VW Pick Up van het type dat in 1984 gesloopt is om het dak en de achterwand van mijn Kever van te maken. Ook leuk, die richtingaanwijzers onderin: Rotterdam, Roosendaal, Antwerpen, Tilburg, KMA en VVV, allemaal richting Kloosterplein, boven in de foto. Daar staat het vol met touring… >> Lees verder . . . >>

De Ooievaar in De Beyerd

Het is een beetje mosterd na de maaltijd, omdat ik deze foto’s in september, toen de Ooievaar in de Speelhuislaan op en neer tufte, vergeten ben mee te nemen in de albums. De foto’s waarop hij voor de Machinefabriek van Backer en Rueb staat, en op de kruising van de Speelhuislaan met de Konijnenberg en de Belcrumweg, zijn van 18 december 1987. Het onderschrift luidde: ‘Machinefabriek Breda vierde het 125-jarig bestaan heel sober vanwege de onzekere toekomst’. Vanwege het jubileum werd de stoomlocomotief Ooievaar uit 1904, door Stichting Brabant Rail helemaal gerestaureerd, onder belangstelling van het kantoorpersoneel bekeken.Dan is er… >> Lees verder . . . >>

Hans van Dun

Met de donderdag in Heusden overleden ex-wethouder van Breda Hans van Dun heb ik persoonlijk nooit veel mee te maken gehad. Heb hem als verslaggever ooit één keer gesproken bij een opening van het een of ander.Toen de affaires rond hem in Breda speelden deed ik iets anders bij de krant, maar natuurlijk heb ik destijds wel alles gelezen en meegekregen van collega’s. Maar toen ik vanavond nog eens in het stadsarchief dook om nog eens wat te lezen over de man, kwam ik een leuke bijvangst tegen: de politieke café’s die Piet de Jong begin jaren zeventig al in… >> Lees verder . . . >>

Silver Tie, Golden Guy

Een kwart eeuw de officiële roeptoeter van de Rrrrotterrrrdamse haven, mét een nogal zachte g: Tie Schellekens. Dat werd vanmiddag gevierd met een boottochtje op de ooit Koninklijke Piet Hein. Het klassiek schip, door al onze ouders en grootouders in 1937 als huwelijksbootje geschonken aan Bernard en Juliana. Met hier en daar nog wat Oranje relikwieën aan boord, zoals een door Juul met de hand geschreven oorkonde van dank, en benedendeks de voor de prinsessen ingerichte slaapkamers. Vrijdagmiddag voer de Piet Hein op verzoek van de jubilerende woordvoerder naar Kinderdijk, onderdoor de Erasmus en de Brienenoord, naar het oosten. In… >> Lees verder . . . >>

Een stad in een nieuwe stad, in de stad

U misschien onderhand wellicht wel, maar ik kan er nog even geen genoeg van krijgen. Hoe dan ook: de twee bijdragen die ik heb mogen leveren aan de extra editie van het Belcrum Magazine, ter gelegenheid van de opening van het station. Vandaag nog even de Ooievaar op de foto zetten, met de kinderen erin, morgen met de grote stoomtrein op en neer naar Roosendaal. Choo choo! Architect en bouwmeester Koen van Velzen en hoofduitvoerder Jo Mans heb ik het de afgelopen jaren horen zeggen: ‘wat wel eens vergeten wordt is dat we hier een kleine stad aan het bouwen… >> Lees verder . . . >>

De Ooievaar is terug in Belcrum

Lange leve Ed en Willem Bever, en het stoomboek onder hun kussen. Dacht ik, toen ik De Ooievaar eind van de middag hoorde puffen en sissen, onder de strenge ogen en oren van van mannen in gele hesjes. Niet meer van het Stoomwezen en de Stoomwet, sinds 2008 wordt de controle op alles wat stoomt verricht door Lloyd’s Register Energy Nederland, vallende onder het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Hoe dan ook, sinds het drama met de monstertruck in Haaksbergen is het iets moeilijker geworden om tijdens een evenement iets motorisch aan te laten drijven. Geen idee of De… >> Lees verder . . . >>

Scholierenstaking?

Met oprecht respect voor het megamegakarwei wat ze op het stadsarchief verrichten met het taggen van de tigtienmiljoen foto’s van de Bredase geschiedenis: er gaat wel eens iets fout. Zoals bij deze twee, die als onderschrift meegekregen hebben: ‘Scholierenstaking op de Rijksscholengemeenschap (Rijks-HBS)’ Foto: Johan van Gurp, 9 mei 1984. Dat lijkt me een erreurtje, gezien de leeftijd van de kinderen, nog lang geen brugpiepers. Het lijkt er meer op dat het een lagere school is, bij een optreden van het een of ander. Al zal het geen Sinterklaas, of Pipo de Clown en Mamalou geweest zijn, want er lacht… >> Lees verder . . . >>

Ik ga Via Breda, maar waarom woont hier niemand?

In alle rust een rondje over het voormalige CSM terrein gelopen, nadat Alfred Arbouw daar het kunstwerk ‘Ik ga Via Breda’ van Nina Lenting had onthuld. Hoeveel honderdduizenden tonnen aan beton en staal zou daar nog in de grond zitten? Genoeg – en ook massief genoeg – om een kleine stad op te bouwen, maar het zal toch de bedoeling zijn dat het er ooit uit gehaald wordt. Geen idee wat er destijds in de sloopovereenkomst gestaan heeft. Maar waar er recent gesloopt is – Driesprong, Heuvel, Brabantpark – blijven na afloop alleen maar netjes geëgaliseerde terreinen of zwembaden van… >> Lees verder . . . >>

Hugo Brouwer

Een week of twee geleden was ik er al eens heen gereden, nadat ik gehoord had dat het in volle glorie op de ‘cour’ van het Graaf Engelbrecht College in de Haagse Beemden was herboren. Maar toen was de poort dicht, en kon ik er niet goed bij met de camera. Vandaag stond de zon goed, de poort was open, en het staat er prachtig bij: het behouden reliëf van Hugo Brouwer. Vijftig jaar geleden zat ik in de tweede klas van de Rijks HBS aan de Nassaustraat in Breda. Met dat prachtige dubbele mozaïek van Hugo Brouwer links en… >> Lees verder . . . >>

Wilhelmus de Leeuw

Ik zag het vanmorgen voor het eerst, tijdens mijn dagelijkse rondje station. Deze plaquette hing van 1976 tot de sloop van het oude station naast de deur van het GWK grenswisselkantoor in de gang achter de hoofdingang aan het Stationsplein. Hij werd op 24 augustus 1948 onthuld in de hal van het toenmalige stationsgebouw, om ruim 20 jaar later naast de ingang van het wisselkantoor bevestigd te worden.Met de grijze granieten achtergrond zoals het er nu hangt, met de witte geglazuurde steentjes met facetranden tot september 2014. De plaquette hangt nu rechts onder in de ingang aan het eind van… >> Lees verder . . . >>

De Belcrum

Onderstaande column heb ik op verzoek voor het nieuwe Belcrum Magazine geschreven. Mijn vroegste herinneringen aan De Belcrum dateren van eind jaren ’50. Gezien de exact 9 maanden tussen de huwelijksdatum van mijn ouders en mijn verjaardag is het aannemelijk dat ik verwekt ben tijdens de huwelijkreis op de fiets naar Limburg. Zodat ik een van de weinigen zal zijn die al voor zijn geboorte een val met een tandem overleefd heeft. En er desondanks een levenslange liefde voor de fiets aan overgehouden heeft. Tot oktober 1958 woonden we in Terheijden. In de zomer van dat jaar fietse ik voor… >> Lees verder . . . >>

De ware winnaars

Het is de goden verzoeken, maar ik heb nu eenmaal een deadline voor deze column. Op zondagavond is dat een in beton gegoten 21 uur 30. Het zou dus kunnen dat de Amsterdamse binnenstad afgelopen nacht tot en met de A10 op ring zuid na die tijd in vlammen opgegaan is. Dat de Arena afgefikt is, dat er geen pand meer overeind staat op het Leidseplein. Tot dan constateer ik dat het een schitterende sportweekeinde geweest is. Zonder wanklanken, louter lol – en een beetje leedvermaak richting Mokum. Niet omdat in een en hetzelfde weekeinde drie titels naar Brabant gingen;… >> Lees verder . . . >>

Natuurpoort Wolfslaar

Het is niet de eerste Natuurpoort in Brabant, en er zullen er nog meer komen. Maar de Bredase Natuurpoort Wolfslaar, die vorig jaar oktober geopend werd, is nu al veel meer dan een poort. Meer een natuurweb, met een landgoed in het midden, aan alle kanten met de omgeving verbonden. Het project in Breda doet daarmee veel meer dan bedoeld in het initiatief van de provincie Noor Brabant onder de naam ‘Brabantse Natuurpoorten’. Wolfslaar was, toen de 4 meter hoge geroeste cortenstalen sleutel er neer gezet werd, de 27e van de 30 in heel Brabant. Die sleutel staat voor het… >> Lees verder . . . >>

Hoe De Houten Tentjes uit Breda verdwenen

Als er één stuk Breda is, dat voorgoed en grondig naar de gallemiezen geholpen is, dan is het wel het Kloosterplein en omgeving. Waar van sommige straatjes, zoals Pasbaan en Beyerd, nog de naam of een paar bakstenen behouden zijn gebleven. Terwijl andere straten, mét een pand of honderd, voorgoed verdwenen zijn. Klik hier: en pak er een luchtfoto bij van 1950, en op de vijfhoek, die ingeklemd ligt tussen de Vlaszak, Kloosterlaan, Pasbaan, Boschstraat en Kloosterplein ligt een dorpje. Midden in de stad. Waar nu dat lelijke parkeerterrein ligt, lag een stel in de vergetelheid verdwenen steegjes, zoals Klein… >> Lees verder . . . >>

Halal zwemmen

Ik weet niet goed wat ik van dat halal zwemmen in zwembad Sonsbeeck in Breda zou moeten vinden. Met de voors (wat een flauwekul) en tegens (anders komen die vrouwen nooit de deur uit, laat staan een zwembad in) kom ik op geen mening uit. Zoals te doen gebruikelijk zijn de reaguurders er op de website van BN De Stem en Facebook er zonder of na 1 seconde nadenken wel helemaal uit, maar dat terzijde. Ook terzijde, maar niet in de krant belicht: achter de organiserende stichting staat een kledingzaak, met een webshop, en een kledinglijn, dus die scoren nu… >> Lees verder . . . >>

Prinsenbeek

Altijd gedacht dat ze in Prinsenbeek wel van een lolletje hielden. Allang een Bredase buurt, maar net als Ginneken, waar ze zich 74 jaar na de annexatie nog steeds aanstekelijk dorps gedragen, koesteren ze hun genen. Niks mis mee, maar mijn beeld van ‘De Beek’ is nogal hard gekanteld. Prinsenbeek, dat was dat dorp dat barstte van het verenigingsleven. Met grote feestvierders, legendarische gezelligheidsbeesten, getalenteerde tonpraters en de mooiste carnavalsoptocht van heel Brabant. Vinden ze daar zelf. Met een prachtige lichtjesoptocht en een bloeiend verenigingsleven waarin zelfs import van boven de sloot geïntegreerd is. Bijna geen Bekenaar te vinden die… >> Lees verder . . . >>

Lost my way in V & D

Veel gedichten declameer ik niet uit mijn blote hoofd, maar één ben ik nooit vergeten: Lost my Way in V&D. Van de hand van de Leidse psychiater en dichter Frank Koenegracht. Al moet ik bekennen dat ik lang gedacht heb dat het een gedicht was van een van de twee legendarische Schippers, dichter K. of programmamaker Wim T.Hoe dan ook, toen we de afgelopen weken V&D met de dag meer definitief kwijt begonnen te raken, meldde dat prachtige gedichtje zich iedere dag stilletjes integraal vanuit diepe krochten in mijn geheugen.Tja, erg jammer dat V&D nu historie is. Maar het heeft… >> Lees verder . . . >>